Rupsen, verborgen of gewapend

Psi-vlinder, Berkenheuvel

September is de tijd dat veel rupsen zich opmaken voor de lange winter. Stevig dooreten, vervellen en dan verpoppen om zo roerloos te wachten op het nieuwe jaar. Sommigen leven zeer opvallend, anderen kiezen voor een strategie waar verstoppertje spelen het belangrijkste in het leven is.

Drietand, Vennenbroek

Opvallen betekent andere manieren gebruiken om vooral snaveltjes te weerhouden toe te happen. Kleuren die op wespen lijken helpen maar ook haarborstels zijn handig.
De Drietand en de Psi-vlinder bijvoorbeeld. Als vlinder zijn het nauwelijks te onderscheiden grijs en zwart gekleurde uilvlinders. Maar als rups kiezen ze elk voor hun eigen, opvallende, uitdossing. Geel domineert bij de Psi-vlinder, oranje bij de Drietand. De laatste kiest ook voor verwarring door voor- en achterkant dezelfde kleur te geven. En allebei doen ze het met haren. Een zwarte, hoog uitstekende en wat slordig uitgevoerde kwast staat parmantig omhoog. Als een vogelsnavel zich hier niet in verslikt dan zijn er altijd nog de aan alle kanten uitstaande borstelharen.

Slakrups, Berkenheuvel

Verbergen kan door de kleur aan te nemen van je omgeving of een totaal onverwachte vorm aan te nemen. De Slakrups bijvoorbeeld, een kleine oranje-bruin gekleurde nachtvlinder met een rups die totaal onherkenbaar is voor een rupseter. Groen gecamoufleerd, schijnbaar zonder poten en totaal afwijkend van het standaard, wat rechtlijnige, rupsenmodel. Enige wat opvalt zijn gele stipjes rond de ademopeningen.

Bladrand Berkenmineermot, Stigmella sakhalinella,
vraatspoor Vennenbroek

Maar de ultieme verstoppers zijn toch rupsen die niet op een blad maar juist in een blad gaan leven. Deze minerende rupsjes zijn zo plat dat ze elke minimale ruimte kunnen gebruiken. Poten hebben ze niet meer, ogen zijn ook niet nodig en het enige wat ze doen is eten en verteren. Hun uitwerpselen laten ze gewoon in hun gang achter.

Rupsen, verborgen of gewapend. Een voortdurende strijd tussen overleven of gegeten worden.