 |
| Snorzweefvlieg, man |
Als jonge man was ik trots op mijn magere snorretje. Bij elke snorrenwedstrijd zou ik echter direct uitgeschakeld worden. Krullen draaien was onmogelijk en een druipsnor was het ook al niet. De heer die vandaag onze herfstpompoenen bezocht heeft er echter geen weet van dat hij altijd met een snor rondvliegt. Niet alleen in zijn naam maar ook op de slanke rug geschilderd. Dat het een heer is zie je aan zijn enorme ogen die elkaar boven op de kop raken. Vrouwen moeten het doen met een veel bescheidener kijkapparaat.
Deze snorzweefvlieg is op zoek naar laatste bloemen. Steeds als hij geel ziet moet ze even proeven met zijn gevoelige stampertje. Een pompoen zal echter geen nectar geven. De suikers die er in zitten kan hij niet opnemen omdat daarvoor iets onmogelijks gedaan zou moeten worden. Bijten en kauwen komen in zijn bescheiden woordenschat niet voor. Maar gelukkig voor hem is er nog voldoende bloei in ons stadsparadijsje.
Reacties
Een reactie posten