 |
| Klokdiertje 400 x, met steel vastgehecht aan een rottend blad, krans van trilharen rond de mondgroef zichtbaar. Daarachter diverse voedingsvacuoles met opgenomen bacteriën |
In de vijver wordt momenteel keihard gewerkt aan de winter schoonmaak. Het laatste waterlelieblad is inmiddels niet veel meer dan een slijmige massa vezels. Maar wie dat doet blijft onzichtbaar. Een enkel schijfhoornslakje trotseert het koude water en knabbelt wat maar is zeker niet de grote sloper. Dat zijn miljarden bacteriën, te klein voor een gewone microscoop. Maar met een 400 x vergroting zijn wel de bacterie-eters te zien. Tientallen pantoffeldiertjes zwemmen rond, veel te snel om mooi in beeld te krijgen. Met klokdiertjes wordt dat een stuk gemakkelijker. Zij zitten vast aan een pulserende steel die geregeld samentrekt en dan weer ontspant. Juist op dat moment is de klok goed te zien. Boven in zit een groef met een krans trilharen die voortdurend heen en weer zwaaien. Bacteriën verdwijnen naar binnen en worden in een voedingsvacuole (blaasje) opgenomen. Zo wordt onzichtbaar toch zichtbaar.
Reacties
Een reactie posten