Doorgaan naar hoofdcontent

Metselspinnendoder

Metselspinnendoder

Een jaar natuurpresentaties in woorden - dag 288

Ik heb u, als lezer van mijn blog, al vaak meegevoerd langs de vele verrassingen in ons ecologisch aangelegde mini tuintje. Ook vandaag was het weer bijzonder. De iep leverde een nieuw wantsje, een nieuwe cicade en een hongerige fluweelmijt die in het vangbakje al begon met het verslinden van een thrips. Maar de leukste vondst van vandaag was een metselspinnendoder. Niet alleen omdat het de 700ste soort was in de  totaallijst maar ook omdat het een zeer bijzonder levend beestje is. Het vrouwtje van deze pikzwarte, ruim een centimeter grote wesp rent als een dolle rond om spinnen te verschalken. Deze gaan als levende prooi naar haar kroost wat nog geboren moet worden. Mocht ze zelfs nog wat behoefte hebben aan extra eiwitten dan bijt ze gewoon een pootje van de spin af en likt het uitlopende lichaamsvocht op. Op zich is dit geen bijzonder bedrag want vele graafwespen doen dit. Wel uniek is het vele werk wat ze daarna gaat doen om de eieren een veilig huis te geven. Ze gaat kleine brokjes klei tot een staafje kauwen, plakt die aan elkaar en werkt ze vervolgens aan de binnenkant af tot een spiegelglad wandje. Deze tonvormige celletjes kunnen ruim tien millimeter hoog zijn en vijf millimeter breed. Vervolgens worden de prooien aan hun spintepels naar binnen gesleept, het ei gelegd en de voordeur gesloten. Dan begint het werk opnieuw en zo kan ze een nest van wel 34 cellen maken. Hangend aan muren en schuttingen kunnen de larfjes een jaar lang beschermd opgroeien.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak