 |
| Plakker, een fraaie heer |
Sommige ontmoetingen vergeet je direct, anderen blijven je altijd. Zoals die boze olifant die eens opdook vlak voor mijn VW busje vol met gasten die voor het eerst op groot wild safari waren. Maar wanneer ik mijn eerste koolmeesje bewust gezien heb? Geen idee, die ontmoeting zal ergens rond mijn vijfde geweest zijn. Maar ontmoetingen met heren Plakkers zijn gewoon niet te vergeten. Elk jaar, eind juli / begin augustus voeren ze dezelfde show op. Net alsof het weer de eerste keer is. Voor hun is dat ook zo, voor mij is het elke keer weer genieten als deze heer mij aanstaart met twee grote bolle ogen. De enorme voelsprieten wapperend boven de kop en zich richtend op dat enorme voorwerp wat voor hem staat. Geen vlinder in Nederland heeft zulke mooie antennes. Plakkers zag je vroeger vooral op de Veluwe maar ze hebben zich enorm uitgebreid. Een sterke lamp 's avonds is voldoende om een goede kans te maken op plakkers. Wel zijn ze altijd van de mannelijke kunne, dames laten zich niet verleiden om al nietsnuttend bij een lamp te gaan zitten.
Als rups lusten ze bijna elk bomig of struikig blaadje. Zelfs de meest exotische soorten in tuinen gaan er met genoegen in. Alleen Amerikaanse vogelkers is voor hun een brug te ver. Al dat gore blauwzuur is echt niet te pruimen. Plakkers zijn blijvers geworden die zich thuis voelen in ons aangeharkte landje.
Reacties
Een reactie posten