Voetstappen op het Pieterpad 1

Pieterpad

Nederland van teen tot kruin. Een dwarsdoorsnede van landschappen die nu net niet oer-Hollands zijn. Dat biedt de oudste en met 498 kilometer langste wandelroute van Nederland. Oorspronkelijk bedacht van Pieterburen naar Pietersberg maar ons alternatief, van  zuid naar noord is ook mogelijk. Afdalend van de Maasterrassen, stuwwallen beklimmend en uiteindelijk de geur van het Wad opsnuivend.

Start en eindpunt Pieterpad op de St.Pietersberg

Oude gangen St.Pietersberg

Gevlekte aronskelk

Maastricht

Watermolen in de Jeker

Het heeft iets symbolisch. De winter verliest geleidelijk zijn ijskoude greep, heel voorzichtig knipoogt het voorjaar naar een bleek zonnetje en onze schoenen zetten hun eerste sporen op een nog uitgestorven Pieterpad. Het is begin maart en vanuit een meer dan tweeduizend jaar oude stad klimmen we omhoog naar een nu uitgeholde berg met ruim vijfenzestig miljoen jaar op de teller. Het geluid van de wind over de golven van de Tethys Zee zal niet anders geklonken hebben dan in 2018. Een vrolijk kwetterende heggenmus brengt ons terug naar het nu. Gevlekte aronskelk begint al uit te lopen en in de groeve bloeit klein hoefblad.

Bemelen

Pieterpadlunch

Bemelerberg

Pad naar de Geul

Geul bij Strabeek

Vanaf de Pietersberg gaat het eerst richting het noordoosten. Bemelen, holle wegen, kleine mergelgroeves herinnerend aan vleermuistellingen in de jaren zeventig en dan richting Strabeek bij Valkenburg. Korte hellingen brengen je steeds hoger en uiteindelijk sta je voor de oever van de Geul. In de zomer arena voor baltsende bosbeekjuffers maar nu een in zichzelf gekeerde beek die heerlijk aan het boetseren is met zijn oevers. Verse beversporen laten zien dat er noeste houtarbeiders in de buurt zijn. Recente krantenberichten vertellen over een provincie die geplaagd wordt door deze knagers maar zelfs met goed kijken kunnen we niet meer dan enkele bewerkte bomen vinden.

Pad noord van Strabeek

Terstraten

Hellerhof

Houten steenuil

Pieterpad markering

Sittard, Markt

Na Strabeek wordt het landschap steeds kleinschaliger. Holle wegen belemmeren het uitzicht. Schitterende Limburgse hoeves in Helle en Terstraten liggen bijna nonchalant uitgestrooid over het plateau. Verlaten grintgroeves ten  oosten van Spaubeek herinneren aan tijden van weleer toen eerst de Rijn verder naar het westen zijn bedding zocht en later de Maas het overnam. Na ruim 20 kilometer laat Sittard zich zien van zijn rijke roomse kant. Een prachtige statie over de Kallenberg nodigt Pieterpatters uit tot overdenking. Louterend voordat men zich op de Markt mag gaan laven.

Isenbruch - Schalbruch

Smalste stukje Nederland 

Montfort, kasteel

Natuur in Nederland is schaars en dat blijkt goed tijdens de derde etappe. Van Sittard naar Montfort zijn het vooral uitgestrekte landbouwgebieden met hier en daar snippers natuur langs snelstromende beekjes. Zingende veldleeuweriken jubelen van blijdschap maar beseffen nog niet dat in dit akkerland het maar moeizaam insecten zoeken is voor hun erfgenamen.

Vlootbeek

Herinnering Romeinse muntvondst Vlootbeek

Teder, klein - Platgeslagen Sinterklaasmutsmos met sporenkapsels

Roer

Beversporen

Kasteel Hillenraedt, Swalmen

Pieterpad trefpunt Swalmen

De vierde etappe van Montfort naar Swalmen is een stuk aangenamer. Beginnend langs een beekje, met verhalen over Romeinse munten die hier ooit begraven lagen, en dan "Het Sweeltje". Tot aan Sint Odiliënberg is het een aangenaam vogelconcert in dit bos. Ooit eens houtproductie en nu overgelaten aan de natuur. Industrieterreinen laten zien dat je de rand van Roermond passeert. Op weg naar het oeroude cultuurlandschap van Boukoul en Swalmen. Middeleeuwse kasteelhoeves (Zuidewijk Spiek en Hillenraedt) laten zien dat dit eens een zeer welvarende streek was. Oude Romeinse wegen van Maastricht naar Xanten en Trier werden tot ver in de Middeleeuwen als handelsroutes gebruikt.

Swalm

Moerasbos Swalm

Voormalig trappistenklooster, Venlo

Grijze steen, oude grensport hertogdom Gelre en Gulik

Na Swalmen wordt het bijna idyllisch. De Swalm laat zien dat de watergoden dolblij zijn met hun herkregen vrijheid. Meanderend door een drijfnat broekbos lijkt het alsof de tijd is blijven stilstaan. Toch worden we hier aan de dag van morgen herinnerd. Op een bankje zit een dame die ons vraagt of wij het Pieterpad volgen. Op haar houten zetel vond zij een zakje met vier paaseitjes en een Paaswens van Donna en Floris. Twee dagen later bleek dat het twee dames waren die met hun honden Donna en Floris een aardigheidje voor mede Peterpatters uitgelegd hadden. Totaal anders maar niet minder mooi wordt het op de Duits-Nederlandse grens. Tegelijkertijd de scheidslijn tussen hoog en middenplateau. Op enkele plaatsen zelfs uitgespoeld tot een tientallen meters diepe kloof. Daarna volgt Tegelen met zijn kleiputten en Venlo.  De eerste vijf etappes Pieterpad nodigen uit om verder te gaan, 107 kilometer gelopen en nog 391 kilometers liggen voor ons.

Pieterpad schoenen