Smakelijke wadden met Jan Rotgans

Bijzondere Wadden ervaring, kokkels zoeken

Groen uitgeslagen geitenwollen sokken motiveren voor ons Werelderfgoed Waddenzee is absoluut niet nodig. Geef ze bijzondere natuurervaringen met leuke soorten vogels, wormen of vissen en het zit helemaal goed. Maar hoe krijg je de grote groep die wat minder met natuur heeft? Jan Rotgans heeft er een eenvoudig antwoord op: laat ze zien dat de Wadden niet alleen mooi zijn maar ook nog eens bijzonder smakelijk. Voor je het weet ligt iedereen op zijn knieën kokkels te rapen.

Vijfdradige meun in het "aquarim" van Ton de Groot

Dat de "Zee Leeft" in Den Oever schreef ik al in een vorig blogbericht. Ook vandaag begint onze tocht met de Wieringen 130 met een duik in het "zee aquarium" van Ton de Groot. Als collega van Jan heeft hij er vandaag enkele Vijfdradige Meunen in gezet. Koppen met tastdraden maken ze uitermate geschikt voor het leven in de woelige Waddenzee. Garnalen en grondels vinden ze zonder problemen.

WR 130 van Jan Rotgans

Het net komt naar boven...altijd spannend moment 

Snoekbaars,meegevoerd met het spuien van IJselmeerwater

Enkele jonge haringen, massaal aanwezig en heerlijk als hapje tussendoor

Lepelaars, voor de boot op een strekdam

Inmiddels zit de groep al aan boord en wacht vol spanning tot de motor grommend aan zal slaan. Koers zettend naar de spuisluizen voor een korte trek om de eerste honger te stillen. Een bescheiden portie jonge haring daar gaat het om. Baars en Snoekbaars, ongewild op het Wad terecht gekomen na het spuien, gaan weer terug het water in. Doordat het net niet over de bodem sleept is er nauwelijks bijvangst. Terwijl de vissen gefrituurd of gebakken worden lukt het om enkele te verleiden even te kijken naar een groep van dertig Lepelaars op de strekdam. Een meegebrachte telescoop doet wonderen. Feestelijk gekleurde ringen leiden al snel tot een gesprek over vogeltrek.

Scholeksters, en een enkele wulp, komen het wad op als het water zakt, klaar voor de volgende maaltijd

Landing op de plaat 

 Eerder gevangen poon hangt inmiddels in de rookkast maar onze belangstelling gaat vooral uit naar wat er op het Wad gebeurd. Het water zakt, eerste groepen Scholeksters, Bergeenden en een enkele Wulp komen voorzichtig kijken of het al etenstijd is. Na een versterkend hapje vis, aangevuld met kakelverse Wadden mosselen, wordt het ook voor ons tijd om overboord te gaan. Wat lacherig schuift iedereen in een paar lieslaarzen en stapt dan in de ijzeren landingsboot. Uitstappen wordt helemaal een belevenis. Geen kade maar gewoon plons, het water in. En dan wil iedereen los. Het nieuwe land verkennen en op zoek naar nog meer smakelijke hapjes.

Schelpkokerworm, net boven het zand uitstekend

Amerikaanse zwaardschede, razendsnel weer ingravend in het natte zand

Slijkgaper met uitstekende in- en uitstroombuis (pomp waarmee voedsel uit het water gezeefd kan worden)

Zeester

Kokkels, mossels, zeepokken, de zee leeft

De natte plaat lijkt echter uitgestorven maar Jan weet de weg. Hij wijst op vreemde putjes in het zand. Even spitten en dan wordt een Amerikaanse zwaardschede zichtbaar. Dieper weg zitten Strandgapers en Wadpieren. Maar daar gaat het niet om. Het zijn de kokkels die lokkend liggen te wachten. Natuurbericht schreef er al over, na het verbod op mechanische kokkelvisserij zit het Wad nu weer vol met meerjarige kokkels. En dat blijkt. Even vijf minuten op de knieën en een kleine mand zit vol.

Het gulle Wad: kokkels voor de pasta

Jan Rotgans, visser en kok

Visserman en kok, wat een fantastisch mooie combinatie voor iemand die zijn liefde voor het Wad wil delen. Natuureducatie en gastronomie blijken perfecte partners.

Zonsondergang voor de kust van Wieringen

Het Wad, steeds weer verrassend bijzonder.