In gedachten verzonken loopt een man door het bos. Voor zijn borst een kijker, beide handen diep in de zakken. Zijn ogen dwalen gewoonte getrouw van links naar rechts, speurend naar iets maar zonder wat te zien. Plots schrikt hij op, stokstijf verstard, zijn spaarzame haren bijna rechtop, zijn oren verdoofd door een ijselijke kreet: MOORDENAAR!!!!!!
Hij kijkt om en ziet een bijna met elkaar versmolten stel aan komen wandelen. Volledig in elkaar opgaand lijken ze doof en blind voor hun omgeving. Niets hebben ze gehoord, geen laatste snik, geen gereutel, geen kreet om hulp. Langzaam dringt het tot hem door, wat hij hoorde kwam uit het diepste binnenste van een boomstam. Ontsproten uit de zwarte aarde zag zij hoe een dennenmoorder glimlachend een einde maakte aan haar moeders aardse bestaan.
|
Dennenmoorder |
Een leven zonder gezwam is maar saai, elk bos verandert dan in een oneindige berg houtsnippers. Maar er zijn ook schimmels die een ander beroep kiezen dan nuttige vuilnisman. Sluipschutter, moordenaar, killer. Dat klinkt toch veel spannender. Strategisch plannen, rustig observeren, zwakke plaatsen van je slachtoffer opzoeken en dan ongenadig toeslaan.
|
Honingzwam |
|
Honingzwam |
De meest geniepige sluipers gaan ondergronds. Tastend, zoekend, aangelokt door weglekkende wortelsappen kruipen dikke, veterachtige en vooral grijpgrage schimmelsnoeren van honingzwammen onstuitbaar naar hun prooi. Een klein wondje is al voldoende om binnen te komen. Geniepig omzeilen ze elk afweergeschut en nestelen zich uiteindelijk in de levensader: de houtvaten. Geen houden is er meer aan, reutelend verstikt de boom en laat zijn laatste blad vallen.
|
Reuzenzwam, ontsproten op beukenwortels |
|
Reuzenzwam |
Reuzenzwammen zijn geen lange afstand lopers. Hun sporen moeten ontkiemen in een beschadigd worteltje maar dan zijn ze net zo verwoestend. Eerst lijkt de kroon zich steeds verder te openen. Dan breken takken af en met een machtige dreun stort tenslotte de woudreus naar beneden.
|
Porseleinzwam |
|
De moordenaar aangepakt: porseleinzwam verdwijnt in de maag van een zwarte wegslak |
Voor porseleinzwammetjes en zadelzwammen is een duister bestaan maar niets. Onschuldig zwevend op de wind, bijna vreedzaam genieten van een herfstig zonnetje en dan als Amors pijlen recht op hun doel schieten, dat is hun werkwijze. Een klein wondje aan een beukentak is al voldoende.Misschien een snavel die iets te diep geboord heeft, een bliksemschicht schroeiend langs de bast of een zomers rukwindje die een takje mee genomen heeft. Rustig kiemend in het hout, tastend voorzichtig naar de levensaders en na jarenlange strijd verliest Goliath van David.
|
Berkenzwam |
Sluipmoordenaars laten zich niet graag zien. Keihard toeslaan, onzichtbaar voor ieders oog en pas als het slachtoffer ter ziele is gegaan triomfantelijk verschijnen. Dat doet de berkenzwam. Zijn verborgen lijf, draderig verweven, kan nog jaren teren op het boomlijk en ondertussen miljoenen sporen op strooptocht sturen.
Moordenaars in het bos, elke hulp komt altijd te laat.
Schitterend geschreven Kees. Het las als een spannende detective.
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Roos
Wauw...... wat heb je dit onwijs mooi omschreven Kees.
BeantwoordenVerwijderenDit was (en is) echt heel leuk gedaan.
Groetjes, Helma