 |
| Muurmos met sporenkapsels |
Terwijl een herfstzonnetje de temperatuur heel voorzichtig richting de tien graden duwt loop ik zoekend door de tuin. In de hand mijn camera schiet klaar maar dat blijkt niet direct nodig toen het onderwerp van deze blog zich aandiende. Een miniem plantje, blaadjes van krap drie millimeter met daarboven pluimpjes op een steeltje. Muurmos, zich vastklemmend met wat primitieve wortelachtige uitgroeisels aan keihard beton. Geen spleet of scheur, gewoon midden in een voeg tussen twee bakstenen. Misschien is er wat stof tussen het groen blijven hangen voor de broodnodige mineralen. En natuurlijk zonlicht, wat druppels water en kooldioxide om de suikerproductie op gang te brengen. Meer heeft muurmos niet nodig. Soms moet er wat strijd om ruimte geleverd worden met snel groeiende korstmossen en muisjesmos maar op dit tuinhekje heerst ultieme rust. Tijd om te werken aan de voortplanting. Sporenkapsels zijn volop aanwezig. Sommige nog met een vliezig kapje maar de meesten met een afsluitend ringetje van lange tanden klaar om open te gaan bij voldoende droogte.
Reacties
Een reactie posten