Zwart getril

Zwarte trilzwam, Wilhelminapark (Tilburg)

Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 101

Op 12 december was het geel gesnotter in mijn blog. Vandaag een andere bizarre winterzwam. Tijdens wandelingen door Tilburg kwam ik ze overal tegen. Een gevelde stam, meestal linde, en daarop zwarte dropjes. Wat vervloeid, in elkaar overlopend en glanzend in het winterse licht. Ergens in het gesneuvelde boomlijk is soms al jaren de zwamvlok druk bezig met verteren van hout. Dat is immers waar alleen paddenstoelen goed in zijn. Op het moment dat de meeste zwammen het voor gezien houden besluit de zwarte trilzwam om vruchtlichamen te gaan vormen. Geen steel, geen plaatjes of gaatjes maar gewoon een gummi dropjes. In de glimmende laag zitten minuscule kroontjes verborgen. Elk met op hun kopje vier steeltjes met daarop een spore. Regendruppels of passerende dieren mogen ze meenemen en later ergens loslaten. Veel van deze sporen zullen nooit ontkomen, enkelen vinden een stronk waar ze kunnen ontkiemen en op hun beurt zwammetjes vormen.