Doorgaan naar hoofdcontent

Blij de winter door

Grote Bonte Specht, Haren
IJspret voor jong en oud. De teleurstelling van het niet doorgaan van de Elfstedentocht lijkt alweer vergeten. Voor onze gevederde vrienden blijft het echter afzien. De meest noordelijke krant van Nederland krant meldt al dat een gemiddelde vogel in een vorstnacht al gauw 10% van zijn gewicht verliest. Lijnen of kuren is niet meer nodig en elke ochtend is het als een speer naar de voedertafel. Ben je te laat en schuif je achteraan in de rij? Geen probleem, naast schaatsen is in de winter vogeltjes voeren een nationale sport geworden.



Voor de Grote Bonte Specht is dit een uitkomst. Geen getimmer op rot hout op zoek naar een bevroren rups of kever maar gewoon aanschuiven aan pindasliert of moderne combi-zak. Pinda's, pitten en vetbollen in één net. Als je goed kijkt zie je meneer specht er blij van worden. Elke hap is een ongekende brok calorieën. Een nachtje, of zelfs een week afzien in de bittere kou heeft hij er graag voor over. Mevrouw, met haar zwarte pet wat minder vrolijk getooid, is wat schuwer maar komt vanzelf wel als ze vanavond het grote nieuws hoort.

Helemaal blij zijn de Toendrarietganzen. Door één van mijn favoriete bloggers (Natuurkieker) zijn ze vorige maand al uitgebreid voorgesteld. Prachtige foto's van Russisch sprekende gasten, tijdelijk hier maar volop genietend van dit weer. De lucht is helder, het uitzicht fantastisch, geen vos te bekennen en overal eiwitrijk gras. In de Brunstinger Maden, noordelijk van de fraaie jeneverbesbossen van Lheebroek, zijn er duizenden neergestreken. Samen met kleine groepjes Kolganzen lijkt het op een luidruchtige studentensoos. Voortdurend babbelend, het laatste nieuws besprekend of misschien plannen maken voor komende zomer?
Toendrarietganzen en Kolganzen, Brunstingermade

Vanaf de jaren vijftig is het al bekend dat een strenge winter veel Rietganzen brengt. Nooit zoveel als voor de oorlog toen ze de meest algemene gans in winters Nederland waren maar elk jaar komen er meer. Vandaag wordt echter duidelijk dat velen niet over één nacht ijs gaan. Tussen een grote groep loopt een fraai versierd exemplaar. Een beetje verlegen, vaak wegduikend maar dan fier overeind met een gele halsband. Dit is "U95", geringd in Nederland maar inmiddels gespot langs zijn route van Rusland naar Nederland. Af en toe rustend, grazen en dan weer doorvliegen naar het Nederlandse winterparadijs.

Blij de winter door geldt zeker niet voor alle dieren. Daarom is het maar goed dat we in Nederland in ieder geval een aantal soorten met een appel, een kruimel of een pit blij kunnen maken.

Reacties

  1. Een mooi verhaal, Kees, over de vogels en hun voedsel. Leuk al die ganzen en en grote bonte specht in je tuin is natuurlijk altijd genieten!
    Groeten, Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een grote groep ganzen. Onvoorstelbaar die afstand die ze afleggen. Leuk om een specht op bezoek te krijgen. Bij ons kwam er ook steeds eentje, maar ik heb hem (inderdaad alleen het mannetje) niet meer gezien. Misschien kan hij het op een ander adres ook krijgen.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goed dat je in deze blog verteld dat vogels zoveel gewicht verliezen als het koud is
    Ze eten alsof hun leven er vanaf hangt, geldt voor vogeltjes in de winter echt letterlijk.
    En ja Ganzen, daar kan ik de lol niet vanaf krijgen om daar bij te staan en ze te horen en te zien. En ik begrijp dat jij daar net zo van genoten hebt. Ik met zeggen dat ik volgens mij nog nooit zoveel gezien heb als dit jaar. Leuk dat je mij even noemt in deze blog.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tja, de vogels hebben het zwaar met dit winterweer, zij zullen wel blij zijn dat de dooi inzet, van mij had het nog even lekker mogen winteren.
    Gaaf die specht in eigen tuin, en de ganzen mag ik ook graag zien.
    groet
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Voor de vogels is het goed dat het gaat dooien, want ze hebben het behoorlijk zwaar.
    Als er in de binnenstad al zaagbekeenden en grote zilverreigers komen, dan is er echt voedselschaarste. Mooie grote bonte specht aan het pindanetje.
    Fijn dat er veel mensen zijn die dit soort lekkernijen ophangen of neerzetten voor de vogeltjes.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Kraanvogels wereldwijd

 Nog even en dan klinkt het doordringende "Kruu, kruu" weer boven het oosten van Nederland. De Kraanvogels komen! Voor KNNV Drachten reden om er eens wat meer aandacht aan te geven. Niet alleen een bijna traditionele excursie naar de verzamelplaats van duizenden kranen op de velden rond het Duitse Diepholz maar ook een avond vol wetenswaardigheden over deze bijzondere vogels op 18 oktober 2012. Om deze presentatie voor te bereiden ben ik een weekend lang bezig geweest 12 van de 15 soorten kraanvogels te fotograferen. Helaas niet in hun eigen leefgebied, daarvoor zou een wereldreis langs het hart van Azië (8 soorten), Afrika (5 soorten), Australië, Europa en Noord-Amerika (elk 2 soorten) nodig geweest zijn. AquaZoo Fryslân (Leeuwarden) en het Vogelpark Walsrode(60 kilometer zuid van Bremen) boden echter de mogelijkheid om een portrettengalerij te maken van vogels die onder zo natuurlijk mogelijke omstandigheden gehouden worden. Jufferkraanvogel Europese kraaan

Rupsen, verborgen of gewapend

Psi-vlinder, Berkenheuvel September is de tijd dat veel rupsen zich opmaken voor de lange winter. Stevig dooreten, vervellen en dan verpoppen om zo roerloos te wachten op het nieuwe jaar. Sommigen leven zeer opvallend, anderen kiezen voor een strategie waar verstoppertje spelen het belangrijkste in het leven is. Drietand, Vennenbroek Opvallen betekent andere manieren gebruiken om vooral snaveltjes te weerhouden toe te happen. Kleuren die op wespen lijken helpen maar ook haarborstels zijn handig. De Drietand en de Psi-vlinder bijvoorbeeld. Als vlinder zijn het nauwelijks te onderscheiden grijs en zwart gekleurde uilvlinders. Maar als rups kiezen ze elk voor hun eigen, opvallende, uitdossing. Geel domineert bij de Psi-vlinder, oranje bij de Drietand. De laatste kiest ook voor verwarring door voor- en achterkant dezelfde kleur te geven. En allebei doen ze het met haren. Een zwarte, hoog uitstekende en wat slordig uitgevoerde kwast staat parmantig omhoog. Als een vogelsnavel z