Doorgaan naar hoofdcontent

IJzige vlinders

Zwatte Meer, Boswachterij Schoonlo
5 februari, het Zwattepad bij het Zwarte Meer, Boswachterij Schoonlo in Midden Drenthe. Samen met blogster Natuurkieker en mijn partner uitkijkend over een ijzige taiga. In plaats van rendieren grazen er kleine, met bont gevoerde koolzwarte runderen langs de rand van een doodijsgat. Dat deze pingo al duizenden jaren geleden ontstaan is en de taiga een naaldbos is wat door mensenhand is aangeplant doet even niet ter zake. De middagtemperatuur stijgt tot min zeven graden. Een kil zonnetje doet de koude nacht vergeten.

Tonderzwam
Tonderzwam
Loofbomen lijken niet te passen in deze witte wereld. Toch staan er beuken als kale herinnering aan die mooie zomer van weleer. Aan de stam bonkige knoesten, wit gekuifd en vreemd gebogen. Dichterbij gekomen zijn het Tonderzwammen. Uitgegroeid toen de sapstroom van de boom nog leven brengende suikers naar beneden pompte. Nu verhout en verkurkt proberend om deze ijstijd te doorstaan.

 En dan plots het eerste teken van leven. Onder enkele zwammen hangen zaagsel stalagtieten. Broos, kruimelig en steil afhangend. Daarboven een bruine tunnel, ontoegankelijk en diep doordringend in de paddenstoel. Sporen van een vlinderrups die met verstijfde kaken doorknaagt. Sommigen zijn al zover dat alleen het dak nog rest. Fundamenten en verdieping zijn geheel vermalen en weer uitgepoept. Wie ze zijn zullen we nooit weten, hun gepantserd huis laat zich niet doorbreken. Een paddenstoeluil? Of toch één van de algemenere Kroeskopjes. Kleine vlinders behorend bij de Echte Motten, de Tineïdae. Voordat de winter inviel was het nog gelukt één te fotograferen en op naam te brengen, het was het Gewoon Kroeskopje, Nemapogon cloacella.
Gewoon kroeskopje, rups

Gewoon Kroeskopje
Diep weggedoken blijkt veel te gemakkelijk voor een stoere Perentak. Geen gezeur, kom op, nu is het tijd om het toch maar te proberen. Een doldrieste man zit op zeker vijf meter boven de grond. De vliegspieren helemaal verstijfd maar hij is er! Als hij dit overleeft zal hij als eerste zijn opwachting mogen maken bij de dames. Helaas heeft hij nog niet door dat dames meestal verstandiger zijn en maar even wachten tot de vorst misschien, eens, ooit zal verdwijnen.
Perentak op grote hoogte, Zwattepad

Perentak, Haren
Midwinter, vlinderaars zijn nog in diepe rust. Maar ook nu is er in het hart van het Olde Land weer veel te beleven.

Reacties

  1. Ongelooflijk dat er met deze temperaturen vlinders te spotten zijn. Hopelijk redt hij het. Maar wat hem bezielt?
    Knap gevonden, maar jij weet zo te lezen, waar je op moet letten.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi, Kees,
    Een mooi natuurontwikkelings gebied, zeker straks in het voorjaar. Ik merk dat bij jou het vlinderbloed al onrustig wordt. Op mijn buiten lamp is niets te bespeuren van nachtelijke vlinders. Nog even wachten maar.
    Groet, Ubel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bijzonder zeg, die vlinders nu. Zouden ze het redden? Goed gespot! groeten, marion

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk om hier jouw verslag van onze gezamenlijke wandeling te zien en te lezen.
    Helder informatie over de vlindertjes en rupsjes die zich mogelijk in de Tonderzwammen
    bevonden, voor mij nieuw dat ook rupsen de Tonderzwam gebruiken.
    Nachtvlinders is ook zo'n vak apart, waarbij de kleurvariaties het bepaald niet gemakkelijker maken, hier laat je dat mooi zien bij de Perentak, je zou toch denken dat het twee soorten zijn...
    Heel wat van je opgestoken deze wandeling, erg leuk!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Kees,
    Jullie hebben een mooie wandeling gemaakt. Maar had er niet op gerekend dat je nu ook nog allerlei vlinders heb gezien.

    Gr Cees

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Kees,

    wie verwacht er rond deze tijd nu vlinders??? Ik niet, maar ze zijn er dus wel. Geweldig dat je deze kon vastleggen ook al zullen ze nog niet erg vliegen. En dan die rups. Heel apart om die te vinden. Mooie serie kees.

    groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat apart om dan ineens vlinders te vinden tijdens je winterwandeling! Een knagend rupsje, ik zou maar oppassen met al die hongerige wintervogels! groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak