Steenbreekvaren, onderzijde blad met sporenhoopjes |
Steenbreekvarens voelen zich in onze tuin goed thuis. Niet op plaatsen waar ze in de natuur altijd groeien, warme rotsen en muren, maar net daarachter. Worteltjes in de aarde, zelden uitdrogend en zeker in de herfst volop sporen vormend. Dat ze het niet fijn vinden in onze stapelmuurtjes ligt aan hun voorgeschiedenis. Gezaaid op een grondmengsel voor varens in een kwekerij missen ze de veerkracht van hun wilde broeders. Eigenlijk zijn het letterlijk kasplantjes. Zelfs zorgvuldig uitplanten in gaten tussen de stenen was hun al teveel. Ook schubvarens, in Nederland ook alleen voorkomend op muren, huiveren bij elke gedachte aan hun natuurlijke biotoop. Zij hebben echter nog geen sporen gevormd. Bij de steenbreekvarens staat de volgende generatie te popelen om hun beschermende doosjes te verlaten. Maar of zij ooit zullen kiemen in de Tilburgse steenwoestijn? In ons tuinparadijsje zijn wel wat opties maar daarbuiten is elke voeg opgevuld met keihard cement.
Reacties
Een reactie posten