Platte waterwants |
Vandaag was het tijd weer eens onder de waterspiegel van ons tuinvijvertje te kijken. Hoe zou het gaan met de stekelbaarsjes? Zouden de kleine duikerwantsjes die afgelopen zomermaanden geregeld op het nachtvlinderlaken gezien werden er hun thuis gevonden hebben? Met enkele voorzichtige zwaaien door het water, de waterlelies en uitlopers van waterdrieblad vermijdend, werd de eerste buit boven gehaald. Poelslak, posthoornslak, gekielde schijfslak, een onbekende bloedzuiger....maar van onze visjes geen spoor. Zelfs de wantsjes wilden niet boven komen. Maar met de tweede haal werd duidelijk wat er mogelijk gebeurd is. Eerst verschenen enkele bootsmannetjes. Mooie insecteneters die doodstil onder de waterspiegel hangen en zo hun prooi verschalken. Als ze aan deze grijppoten ontsnapt waren was hun lot nog lang niet veilig. In een plooi van het net probeerde een platte waterwants snelheid te krijgen. Lopen blijkt echter toch wat anders dan zwemmen. Onder water kunnen ze bijna vanuit stilstand zo snel vooruit schieten dat alles wat in hun bek past onherroepelijk ten dode opgeschreven is.
Reacties
Een reactie posten