Sminthurus nigromaculatus, een springstaart |
Zelfs in een stad leven we samen met een grote verscheidenheid van klein en groot wild. In ons stadstuintje ben ik ook dan vaak te zien in de bekende "bottum-up" houding. Speurend onder bladeren en hout naar nog onbekende inwoners. Vorige week werd het tijd weer eens onder wat bemoste takken te kijken. En daar zat Sminthurus, een grote naam voor een "ienie-mienie". Een springstaart van nog geen millimeter groot, een kopje en een achterlijf met een fraai vlekjespatroon. Wat hij of zij van ons ziet is slechts gissen. Haar oogvlekjes zullen donker en licht registreren maar vormen onderscheiden wordt best lastig. En toch heeft het geen enkele moeite om elke dag een heerlijk maaltje in ons tuintje te vinden. Met voortdurend bewegende voelsprietjes wordt elke sappige schimmeldraad gevonden. Zelfs bacteriekolonies worden met smaak naar binnen gewerkt. Wilde stadsdieren als kleine jagers zijn met duizenden in elk tuintje te vinden.
Reacties
Een reactie posten