Verloren en teruggevonden

Kruikmos, Fulufjallet (Zweden)

Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 155

Elke natuurliefhebber heeft droomsoorten. Toen ik vijf was had ik de ijsvogel bovenaan mijn verlanglijstje staan, toen ik zestien was stond daar...het kruikmos. Misschien omdat het zo'n heerlijke tongbreker als naam gekregen heeft: Splachnum ampullaceum. Net of je het uitspuugt. Maar teruggaand in de tijd was het omdat elke beginnend bryoloog wist dat Splachnum met het verdwijnen van het veen ons verdroogde land waarschijnlijk vaarwel gezegd had. In de kleine snippers die over waren graasden geen koeien meer en ook dat was van belang omdat kruikmos alleen kiemt op koeienflappen en elanddrollen in hoogveen. De sporen worden ook nog eens niet door de wind verspreid worden maar door vliegen.  Iedereen wist dat de kans op een enkel plantje kleiner was dan het winnen van de hoofdprijs in de Staatsloterij. Maar gelukkig bleef iedereen zoeken naar deze droomsoort want in 2010 was het raak! Kruikmos bleek al die tijd zich te verschuilen in het Witterveld (gemeente Assen). Beschermd door rondvliegende kogels van ons leger was het al die tijd letterlijk onbereikbaar gebleven.