Doorgaan naar hoofdcontent

Golden Raand vergroent

Karding, groene rand van Groningen
Waar eens de golven begerig reikten naar het laatste bastion van de Hondsrug ligt nu de "Golden Raand" van de Stad. Van kwelder tot landbouwgebied, doorsneden door de oude Woldweg. Nu is het goud vergroent maar niet verstild. Hier ligt het natuurreservaat Kardinge, trots van Stad en Ommeland en doel van een KNNV excursie samen met boswachter Reiner Hartog (Natuurmonumenten).

Waldo, de Herefordstier







Voor velen is Kardinge het sportpaleis van Groningen. Met zwembad, ijsbaan, apenkooi en klimbaan. Maar Kardinge is ook de naam van een prachtig natuurreservaat in wording. Groningers, Natuurmonumenten, landgeiten en Waldo met zijn Hereford koeien hebben in slechts enkele decennia van zompige weilanden een natuurparel gemaakt. Kwelderruggen van zeshonderd jaar geleden zijn nog herkenbaar als lichte verhogingen in het gebied. Kaarsrechte sloten als perceelscheidingen mochten blijven en zijn op een natte winterdag geelgerand met riet.

Kardinge, blauw-groene natuur

Een bijzonder gebied is het Face bos. Niet aangeplant als omlijsting voor de Facebookpagina van het gebied maar bedoeld om Gronings CO₂ vast te leggen. Grote blokken eentonig met essen, esdoorns of eiken. Geen variatie, alles even oud, recht opgaand en gericht om het na jaren trouwe dienst te verzagen tot meubels. Zitten op CO₂ zou de nieuwe mode kunnen worden. Maar de natuur denkt hier toch echt anders over. Chaos troef, dat leerden we al in het eerste studiejaar. Met de Essenziekte gaan complete percelen Es tegen de vlakte. Veroorzaakt door een verandering in een onschuldig paddenstoeltje (Chalara fraxinea) is het een stille sluipmoordenaar geworden. Houtvaten verstoppend waardoor jonge takken en uiteindelijk de gehele boom afsterft.

Het beheer van Natuurmonumenten is feitelijk extensieve landbouw. Wat maaien en afvoeren, wat begrazen met geiten en koeien en hier en daar wat fruitteelt samen met de omwonenden. Geen kunstmest, geen diepontwatering. Dat het werkt is zelfs in januari zichtbaar: uitgebloeide Rietorchissen en Heelblaadjes staan er wat verpieterd maar veelbelovend bij.

Kardinge, de gouden rand van Groningen in een groen jasje. Een aanrader in elk seizoen.



Kardinge, natuur en kunst in evenwicht

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak