Rosse woelmuis |
Eens, lang ge.leden leefden er een prins en prinses die elke dag blij het grote woud introkken. En toen kwam de boze corona fee die het sprookje bijna uitblies. Verder dan hun gaarde mochten hun stappen niet meer komen. Maar af en toe konden ze toch ontsnappen. Van de goede Natuurmonumenten elf mochten ze met enig beleid gewoon de natuur in.
En dat hebben wij vandaag dan ook maar gedaan. Uiteraard is er geen enkel verband met de huidige crisis maar het viel wel op dat veel vogels dichter bij de paden te zien waren. Helemaal leuk was een ontmoeting met een rosse woelmuis. Op nog geen twintig centimeter naast ons. Rustig tussen het gras naar boven kijkend. Zwarte kraaloogjes nieuwsgierig gericht op die twee langbenige wezens naast zijn of haar graasplekje. De roodbruine vacht glimmend van gezondheid. Even later was het genoeg. Het muisje liet zich nog even zien en trok zich vervolgens terug op een onze ogen onzichtbaar plaatsje.
Rosse woelen zijn in bosranden en houtwallen de algemeenste muizen van ons land. Als er maar voldoende dekking is zitten ze er wel. Hun voedsel is volledig plantaardig in tegenstelling tot bosmuizen die ook in hetzelfde biotoop voorkomen. Hun grootste predator is de bosuil die met genoegen een aantal als diner verschalkt. Onze ontmoeting was zeker bijzonder maar let op wat geritsel. Sta stil en laat je ook eens verrassen door een rosse woel.
Reacties
Een reactie posten