 |
| Paardenbloem, bandvorming of fasciatie |
Elk jaar krijg ik wel vragen over vreemde paardenbloemen. Vrijwel altijd via de digitale koerier maar vandaag was het mijn wandel- en levensmaatje die een bizarre plant vond. Op dat moment realiseerde ik niet dat dat het een mooi onderwerp was voor mijn dagelijkse blog en dus stiefelden wij door op ons rondje rond de kerk. Maar in het archief zat nog wel een bruikbare foto die heel mooi laat zien wat er aan de hand is. Bij de aanleg van de knop is het niet alleen een klein beetje maar zelfs geheel fout gegaan. De groeipunt in het hart van de rozet heeft normaal de instructie om een holle bloemsteel te vormen en daar bovenop een verzameling bloemetjes. Bij een fasciatie vind er bandvorming plaats. Niet één maar een hele verzameling bloeistengels groeit uit tot een platte, vaak geribde bloeisteel. En daar bovenop staat dan een breed uitgegroeide joekel van een bloem. Dat deze ondanks zijn misvorming toch in staat is om zaad te vormen bleek vandaag wel. Tientallen volgroeide zaden hingen in de meest vreemde posities aan de scheef hangende bloembodem. In onze Hollandse natuur zien we dit verschijnsel zelden maar in de meeste tuincentra zijn wel bandwilgen te vinden. Hier is niet de bloeisteel maar de tak breed uitgegroeid. Wat betreft de paardenbloemen is het nu de tijd om uit te kijken naar deze bizarre fasciaties.
Mijn moeder had een gedroogd exemplaar met minstens 10 herkenbaar vergroeide stelen in haar bijbeltje. Geen gekke plek, want daar lag ook het door mij gevonden en gedroogde klavertje 6 en de 'siamese' kievietsbloem gedroogd en wel. Ik zocht en vond sowieso als kind veel bijzondere exemplaren. Maar ik was de paardebloemen vergeten. In tuincentra wordt wel meer gekweekt met deze vorm, vooral bij vetplanten zie je dit veel.
BeantwoordenVerwijderen