Witte sluier

Vroegeling

Een jaar natuurpresentaties in  woorden - dag 180

Leiden ging vandaag gehuld in een teder witte sluier. Honderden voegen tussen tegels deden mee, bijna elke boomspiegel was in het wit, zelfs huizen hadden een kanten kraagje aangemeten. Echt feestelijk was het niet maar dat kwam misschien ook door de kille wind die het grachtwater beroerde. Stadsbewoners en nomadische studenten haasten zich van hot naar her zonder de zachte accentjes te zien. Zo jammer want dit schouwspel is maar een enkele week zo intens aanwezig. Het is de bloei van de vroegeling. Een klein schepsel, kort levend, snel verdwijnend en dan plaats makend voor de keiharde werkelijkheid van onze versteende stadswereld. Het plantje is een echte kruisbloemige, vier ingesneden bloemblaadjes in een kruisje tegenover elkaar staand. Kiemend in de winter, een bladrozetje vormend en dan in februari of maart bloeiend. Wie het bloemetje bevrucht? Geen idee, misschien mieren, misschien mugjes. Maar zaadjes worden er altijd gevormd en dan is het weer gebeurd met het leven van de vroegeling. Nog geen zes maanden oud geeft ze haar blad en bloemsteeltje terug aan de aarde. Haar zaden blijven achter, in stille afwachting tot volgend jaar.