 |
| Slakken vergadering van gewone tuinslak, heesterslak en veel segrijnslakken |
Slakken en de mens. Alleen Fransen denken aan een delicatesse. Voor ons zijn het vaak alleen maar glibberige opvreters. Tuinplanten en jonge zaailingen in de groentetuin verdwijnen als sneeuw voor de zon na een avondje knagen door hordes slakken. En toch zijn ze te mooi om niet eens goed te kijken. Je kunt er natuurlijk eens naar gaan zoeken in de tuin maar soms kun je een echte slakken vergadering tegen. Paaltjes of zelfs boomstammen kunnen in de zomer versierd zijn met tientallen huisjes. Onbeweeglijk vast geplakt en schijnbaar doelloos samenscholend. Het zal zeker niet ingegeven worden door een behoefte voor overleg of het uitwisselen van de laatste nieuwtjes. En voor het vinden van een prettige partner is het toch handig om alleen met de eigen soort samen te gaan klimmen. Op deze foto blijkt dat drie totaal niet verwante slakken hert hogerop hebben gezocht. Gewone tuinslakken met hun zwarte mondrand, segrijnslakken met zigzagstreepjes en heesterslakken met een donkere band om hun schelp. De meest plausibele verklaring voor dit bijzondere gedrag is dat ze een veilig heenkomen hebben gezocht voor egels en zanglijsters die graag slakken eten maar alleen als ze op de grond rondkruipen. En omdat ze op een warme zomerdag snel uitdrogen blijven ze zitten tot de zon ondergaat.
Reacties
Een reactie posten