|
Bargerveen, Meerstalblok |
|
Bargerveen, vroegere huispercelen, nu natuur |
Nog geen honderd jaar geleden lag ons Nederlandse El-Dorado in het Bourtanger Veen. Uit het zwarte veen werd het bruine goud in brandbare brokken gestoken, vervoerd naar o.a. Amsterdam en daar voor goud geld verkocht. Turfstekers leefden net als goudzoekers in erbarmelijke omstandigheden terwijl handelaren er rijk van werden. In 2012 is van het veen op de grens van Duitsland en Nederland weinig meer over. Wat rest is o,a. het Bargerveen, een fantastisch natuurreservaat waar de mens een stapje teruggedaan heeft. Van de duizenden veenhuisjes rest er nog maar één. Verder is het water, moeras en heide zover het oog reikt.
Van mei tot augustus is het Bargerveen een libellenparadijs. Overal zijn ze te vinden, groot of klein en in kleurschakeringen van het felste rood tot het diepste zwart. Op Hemelvaartsdag, 17 mei, zijn het vooral de Noordse Witsnuitlibellen die het luchtruim bevolken. Rood gevlekte mannen of geel gevlekte dames, voortdurend op jacht naar de broodnodige eiwitten of naar elkaar. Er tussen door een Platbuik en een enkele Smaragdlibel. Watersnuffels, Lantaarntjes en Vuurjuffers doen het wat rustiger aan dan hun snelle verwanten. Bijna sierlijk zwevend tussen graspollen en vooral regelmatig genietend van het uitzicht.
|
Vuurjuffer, Bargerveen |
|
Noordse Witsnuitlibel, man, Bargerveen |
|
Smaragdlibel, Bargerveen |
Al deze libellen eten elke dag enorme hoeveelheden insecten. Voor vandaag staan Haften op het menu. Wolken van deze insecten zweven boven pad of plas. Drie lange staartdraden, een paar grote en een paar kleine vleugels en een roodbruin lijfje. Dat er nog Haften overblijven om zich voort te planten blijft een raadsel. Als je dan ook bedenkt dat ze tijdens hun lange verblijf onder water ook al roofzuchtige libellenlarven tegenkwamen is het wel duidelijk: elke libel is aartsvijand nummer 1 van de Haft.
|
Haften of Eendagsvliegen, gevangen in een spinnenweb, Bargerveen |
|
Aardbeivlinder, Bargerveen |
De grotere libellen krijgen als hoofdmaaltijd een voedzame Aardbeivlinder aangeboden. Niets vermoedend dartelen ze rond de geel bloeiende Tormentil op zoek naar een goed plekje voor hun eitjes. Een bliksemsnelle actie kan er voor zorgen dat er één vlinder minder is om hier voor te zorgen.
|
Grauwe Klauwier, vrouwtje, Bargerveen |
Maar libellen staan niet aan de top van de voedselpiramide in het Bargerveen. Groene kikkers, Boomvalken en Grauwe Klauwieren komen graag even langs voor een stevige hap libellenvlees. Kikkers hebben geen tafelmanieren en eten alles met huid en haar op. Vogels plukken de vliezige vleugels er af en genieten vervolgens van de vliegspieren, de kop en het gevulde achterlijf. Bargerveense libellen hebben de Grauwe Klauwier in de zware jaren zestig, toen de soort bijna uit Nederland verdwenen was, een laatste houvast geboden. Terwijl ze zich nu sterk uitbreiden blijft het Bargerveen een toplocatie voor deze prachtige vogelsoort.
Bargerveen, een schitterend natuurgebied waar een dag tekort is om alles te zien.
Prachtige foto's en mooie wetenswaardigheden Kees! Ik ga je blog op mijn site zetten. Leuk voor mijn gasten!
BeantwoordenVerwijderengroeten,
Trees Danes
Hoi Kees Leuk blog over Bargerveen!
BeantwoordenVerwijderenIk ben er Zondag geweest wat is het mooi daar.
Een dag is inderdaad te kort om alles te zien.
Grauwe Klauwier heb ik niet gezien maar wel veel liebellen en ander vliegvlug volk.
Steken die Eendagsvliegen of had ik al die bulten van horzels?
Volgende keer moet ik echt muggenspul mee nemen.
groetjes Greet
Hoi Greet,
VerwijderenAls een horzel je steekt dan weet je het wel; dan spring je een gat in de lucht en niet van plezier.
Groeten, Robert
Hoi Kees
BeantwoordenVerwijderenwat een mooie serie van die libellen ,
groetjes Herman,
Hallo Kees,
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt me een prachtig gebied, en je vertelt er zo boeiend over dat ik zin krijg om er eens naar toe te gaan.
De foto van de haften in het web is geweldig!
groetjes
Loes
Hoi Kees,
BeantwoordenVerwijderenJe hebt me nog nieuwsgieriger naar dit gebied gemaakt dan ik al was. Ten eerste met de brochure over de grauwe klauwier (nog bedankt!) en ook met dit stukje.
Groeten, Robert