Natuurblog Natuurpresentaties

Aduard, 't Stort Aduard, eens een welvarend Cisterciënzer klooster en nu een rustig kerkdorp ten westen van Groningen. Tot in de dertiger jaren begon aan de noordzijde het tot aan een horizon reikende kleigebied. Een potloodstreep op de kaart maakte daar een eind aan, het van Starkenborg kanaal werd gegraven waardoor Aduard afgesneden werd van de rest van Groningen. Doel was om een snellere vaarverbinding naar Friesland en vandaar naar Amsterdam te krijgen. Tot op de dag van vandaag maken tientallen schepen per dag gebruik van deze route. Aduard, 't Stort Zuidelijk van het nieuwe kanaal werd een slibdepot gecreëerd met de toepasselijk naam "'t Stort". Na de oorlog werd het gebied niet meer gebruikt, elzenbossen en rietlanden ontstonden en het gebied verruigde. Slechts schapen en een enkele natuurvorser mag er komen. Voor de KNNV Groningen een bijzondere uitdaging om met provinciale medewerking eens te gaan kijken wat er in meer dan 65 jaar ontstaan is. H...

Dubbelgevlekste Basterdweekschildkever Niets vermoedend loop je naar beneden, de kop vol gedachten over werk en inkomen. Links af, richting de woonkamer / keuken, de deur door en naar de waterkoker voor een kop thee. Terwijl de kraan zijn werk doet glijden de ogen wat dromerig over niet al te witte deurtjes van de keukenkastjes en worden getrokken door een snelle beweging. Klein, mogelijk net drie millimeter en razend snel. Bril af en proberen te focussen. Een rood-zwart kevertje komt in beeld. Opvallend is dat het achterlijf buiten de dekschilden uitsteekt en daarmee meteen het vermoeden doet ontstaan dat het wel eens een basterdweekschildkever (Malachiidae) zou kunnen zijn. Fotograferen wordt lastig met zes voortdurende bewegende pootjes. Opsluiten in de vriezer biedt ook al weinig soelaas. Zelfs op een mooie groene achtergrond en na minuten lang bij - 20 graden duurt het nog geen halve minuut of de pootjes beginnen weer te rennen. Uiteindelijk lukt het op het dekseltje van een...

Vingerhelmbloem Groot voordeel van een bedrijf aan huis is dat je geen vaste werktijden hebt. En juist in deze tijd is het ook wel erg verleidelijk er even uit te gaan. Vanmiddag was ik te gast in de grootste kraamkliniek van Groningen: het Sterrenbos. Zoet gevooisd vogelzang was nauwelijks meer te horen boven het geraas van de ringweg maar het bos stond bol van blijde verwachting of zelfs pril leven. Een levend tapijt met vooral veel roze was als vanzelf over de vloer uitgerold. Holwortel en Vingerhelmbloem strijden er om de aandacht van Aardhommels en Zandbijen. Wie bezocht wordt weet zeker dat er nageslacht gaat komen. Tussen het frisse groen zijn ook enkele blauwe stipjes aangebracht. Klimopereprijs, een miniatuurtje, dik ingepakt in lange haren voor de frisse nachten. Holwortel Klimopereprijs Op de eerste verdieping waren de luxe aanleunwoningen allemaal bezet. Vrouwtjes koolmezen zitten er inmiddels op de eerste eieren terwijl de mannetjes vol verwachting naar bi...

Huismus Een winter lang sluimeren op een laag pitje. Zoveel mogelijk eten en vooral warm blijven was het motto. Maar zodra het maartse zonnetje kracht begint te winnen lijkt er voor de vogels een deur open te gaan. Van de winterstand direct op full speed het voorjaar in. Ringmus Voor de standvogels is het alsof hun omgeving volledig verandert. Mussen blijven bij elkaar maar vinden ook hun nestplaatsen van vorig jaar weer terug. Mannetjes beginnen te pronken en te kwetteren voor vrouwtjes die ze de gehele winter amper een blik hebben gegund. Terwijl overal de Huismus in aantal afneemt blijft hun aantal in de Harense buitendorpen redelijk constant. Minder algemeen is de Ringmus, altijd mooi te zien bij het begin van de Oosterpolder, direct na de huizen van de Borgsingel, en in het dorpscentrum van Onnen. Putter Zaadeters als Vink, Putter en Groenling hebben het goed in Haren. Niet alleen wordt er veel gevoerd maar overal zijn Elzen en zelfs distels te vinden voor een eiwi...

Zoutkamper Ril, Lauwersmeer Een zacht maarts zonnetje strijkt over het koude rietland van het Lauwersmeer, Verheugd spreiden de eerste bloemen van Klein Hoefblad zich wijd open. In de luwte loopt de temperatuur op naar een zomers gevoel. Onverwacht verduistert de kim, een dichte zeemist strekt zijn klamme vingers uit naar een groep Groningse vogelaars. Klappertandend blijkt dat zomer en winter elkaar vandaag ontmoeten. Vandaag is het niet alleen een ontmoeting van seizoenen. Wintergasten en zomergasten mengen zich door elkaar alsof ze nooit anders gedaan hebben. Enorme groepen overwinterende brand- en rotganzen maken nog een laatste pitstop alvorens afscheid te nemen van de lage landen. Af en toe vliegen enkele net aangekomen Kluten en Wulpen mee, niet goed wetend of ze hier zullen gaan broeden of toch maar doortrekken langs de kust. Honderden grutto's lijken bijna blij rond te stappen in het ondiepe water van de Ezumakeeg. Uitgehongerd storten ze zich op een voorjaars...

Heikikkers, Siepelveen, Zeegse Ruim honderd jaar geleden sprak een Victoriaanse heer in kleuren. Zijn pochet, het zakdoekje in zijn borstzakje, werd zorgvuldig gekozen. Waar woorden tekort schoten of niet gebruikt konden worden was een blik op dit ornament voldoende om zijn bedoelingen te begrijpen. De heren Heikikkers in het Siepelveen bij Zeegse hebben op deze warme voorjaarsdag massaal voor blauw gekozen. Geen pochet maar geheel gehuld in leisteenkleurig grijsblauw. De zwarte ogen met goud omzoomd kijken starend over het water. Zodra een bruine dame achter een graspriet tevoorschijn komt begint het water te bruisen. Als op een magneet gericht schieten bronstige mannen door het water. Van opwinding opspringend en voortdurend "klokkend" om haar aandacht op zijn geweldige lijf te richten. De zwoele voorjaarslucht wordt vol van deze bijzondere geluiden, wat vochtig maar overal goed hoorbaar. Is het doel bereikt en alle concurrenten verslagen dan krijgt hij de hoofdprijs....