Natuurblog Natuurpresentaties

Boomhommel Zaterdag 29 maart. De zon zweept de temperatuur op tot een weldadige warmte. Geuren van Skimmia, Stermagnolia en Peperboompje vermengen zich tot een bedwelmend parfum. Hommels brommen, zweefvliegen zoemen, bijtjes snoepen en een grasvlieg geniet van de zon. Gewone franjegroefbij op Skimmia Grasvlieg, nauwelijks 3 millimeter groot en zonnend op een Magnolia bloemblad Grasvlieg, met reeds zoemende vleugels klaar om weg te vliegen Grasvlieg? Tot vandaag had ik, ondanks vijf lange decennia natuur genieten, nog nooit van dit slechts 3 mm kleine vliegje gehoord. De eerste indruk is een veel te kleine zweefvlieg. Geel-zwart gestreept achterlijfje en een borststuk als een pyama zweefvlieg. Maar kijk eens naar de vleugels. Nauwelijks aders te bekennen en zeker geen "valse ader" (vena spuria) evenwijdig aan de middelste ader. Grasvliegen zijn overal in het noordelijk halfrond algemeen. Als larf leven ze van wortelluizen terwijl de volwassen vliegjes...

Modder in Moddergat, laag water op het Wad Moddergat, een betere naam voor dit gehucht aan de Noordfriese kust is nauwelijks denkbaar. Achter de dijk dommelen enkele kleine huisjes in de zon, voor de dijk een eindeloze modderige vlakte. Rotganzen vliegen rondjes, tureluurs stappen tevreden rond in de prut en het slik blaast belletjes terwijl het water zich nog verder terugtrekt. Moddergat, een streekdorp langs de zeedijk Wadvlakte achter de dijk met een vervallen strekdam Moddergat was eens een bruisend vissersdorp maar zou nooit meer herstellen van de grote ramp in 1883. Van de 22 trotse schepen kwamen er 18 nooit meer terug na een vliegende storm. Tot overmaat van ramp verschoof de vaargeul steeds verder naar het westen, Moddergat werd een vissersdorp zonder haven en zonder vissers. Forenzen en toeristen kwamen er voor in de plaats, genietend van prachtig gerestaureerde huisjes, het museum en vooral het fenomenale uitzicht over het wad. Wadslakjes "Weilan...

Azalea japonica, voorjaarspracht De meteorologische lente is begonnen en dat is dit jaar goed te merken. Temperaturen vliegen omhoog en veel planten bloeien weken eerder dan "normaal". En dat betekent voor overwinterende volwassen insecten tijd om de facetogen te openen, de sprieten te poetsen en de vleugels letterlijk uit te slaan. Meestal zijn het de dames Aardhommel die als eerste het nog kille luchtruim kiezen maar dit jaar komt alles tegelijk. Het was op en rond onze bloeiende Azalea vandaag insectenfeest. Van zonaanbidders tot echte veelvraten, van harde werkers tot schuinsmarcheerders, van alles was er te vinden. Aardhommel Honingbij Meest opvallend zijn natuurlijk de stevige vrouwen. Donkerharig, voorzien van de gele band en een witte sok. Geen moment rust zit er in hun lijf. Voortdurend grabbelen zes poten rond in het rijke, oranje stuifmeel. Steeds maar meer verdwijnt er tussen de haren. Alles gaat linea recta richting het nest. Aangestampt wordt het ...

Hondsrug, gezien vanaf de Buunerbult (Buinen) Geopark de Hondsrug , met als slagzin "Van alle tijden". Een gebied wat zich diagonaal van Coevorden tot Haren uitstrekt en sinds augustus vorig jaar internationale erkenning geniet. Eens een ijzige werkplaats van grondbewerkers, nu een streek waar de recreant met een glimlach rondloopt. Het is als een levend boek waar al meer dan 300.000 jaar aan geschreven wordt. Vooruit bladeren is wat lastig maar terugbladeren is een boeiende bezigheid. Scandinavische granieten en porfieren, meegevoerd door het ijs Dala zandsteen, geslepen en gepolijst in Nederland achtergelaten Metersdikke laag stuifzand als herinnering aan de toendra van het Weicheselien Op zondag 23 februari stond "IJzige sporen" op het programma van de camping Lente van Drenthe (Gasselte). Een natuurwandeling waar iedereen uitgenodigd werd om op zoek te gaan naar sporen van de ijstijd. Overal te vinden zijn brokken Scandinavisch graniet en ...