Natuurblog Natuurpresentaties

Open Rendiermos (Cladonia portentosa), Mantingerveld  In " Mantingerveld in maarts perspectief " werd al even gekeken naar Bekermossen, Heidestaartjes en Rendiermossen (Cladonia's). Verrassend mooi maar  vroeger ontzettend lastig om een beetje zicht op de verschillende soorten te krijgen. De oude KNNV tabel maakte graag gebruik van het woord "variabel" en overal moest er gedruppeld worden met min of meer agressieve chemicaliën. Sinds 2011 is er echter de " Veldgids Kortmossen van duin, heide en stuifzand ", uitgegeven door BLWG ("de mossen en korstmossen werkgroep")  met een uitstekende Cladonia tabel. Tijd om deze dus maar eens uit te proberen en nog eens wat meer van deze bijzondere korstmossen aan mijn lezers te presenteren. Gebogen Rendiermos (Cladonia arbuscula), Mantingerveld Zelfs op de wat vergraste delen van het Mantingerveld is Open Rendiermos te vinden. Vroeger in een nauw verwant geslacht geplaatst maar nu herkend als...

Voorjaar 2013. De kalender zegt dat het 21 maart is maar het is stervenskoud op de heide van Appèlbergen , oostelijk van Glimmen. De snijdende wind noopt elke natuurgenieter om zich kruipend voort te bewegen. En dat blijkt verrassend mooi, laag bij de grond is zelfs nu ontzettend veel te zien. Gewoon Haarmos, Appèlbergen Met de voetjes in het venige water groeit een sparrenbos van Gewoon Haarmos. Tien centimeter hoog maar voor een plat weggedoken fotograaf lijkt het heel wat. De dikke, en van lamellen voorziene, blaadjes zorgen er voor dat de plantjes zuinig met het rijkelijk aanwezige water kunnen omgaan. Ideaal in dit klimaat waarin alles trager verloopt maar de wind wel alles uitdroogt. Turflucifer, Cladonia incrassata; Appèlbergen Bruin bekermos, Cladonia grayi; Appèlbergen Hoger en droger staan Turflucifers te pronken voor wie het wil zien. Minuscule rode stipjes op een centimeter lange steeltjes. Op mensenhoogte vrijwel onzichtbaar en alleen kruipend te vi...

Aalscholver, Wieden Boswachter Tjeerd van der Meer Op een steenkoude voorjaarsdag varen we met boswachter Tjeerd van der Meer naar de grote aalscholverkolonie in Nationaal Park Wieden en Weerribben. Gehuld in Natuurmonumenten groen wijst hij op reeën en grauwe ganzen die als enige de gierende oostenwind trotseren. Ondertussen bevriezen opspattende golven tot klonten ijs aan de overhangende elzentakken. In de vorige eeuw ontdekten Aalscholvers de rust en beslotenheid van de Bakkerskooi, westelijk van de Reeënweg tussen Doosje en Wanneperveen. De commerciële vangst van eenden was gestopt en de wuivende staart van de kooikershond vervangen door het wakend oog van een boswachter. Ideaal voor deze viseters om jaarlijks een jong groot te brengen. Dat er voor de dagelijkse kost flink gevlogen moest worden bleek geen probleem. Als stank voor dank kregen de elzenbomen echter forse stralen vloeibare mest te verwerken. Bladeren vielen af, knoppen verweerden en bomen verzwakten ste...

Mantingerveld, nieuwe natuur in maarts perspectief Na enkele voorjaarsdagen slaat de winter keihard terug. Ontdooide ijsregen hult het Mantingerveld in een grauwsluier. Zangvogels zwijgen, vroegeling en vogelmuur houden de bloemen gesloten. Maar laag bij de grond ontvouwt zich een ongekende show. Ruig Haarmos, Mantingerveld De maandelijkse excursie van Natuurpresentaties is te gast op het Mantingerveld. Plantjes van Ruig haarmos staan er als miniatuur denneboompjes op het glaciale stuifzand. Nog geen centimeter hoog maar met de vlag in top. Rood geverfde kapselsteeltjes en daarboven een kostbaar pakketje. Nu verpakt in een druppel maar over enkele weken helemaal uitgegroeid en klaar om de sporen de wijde wereld in te sturen. Velen zullen nooit een goed plekje vinden om te kiemen maar enkelen zullen nieuwe, nog niet gekoloniseerde stuifzandplekjes vinden. Dankzij het beheer van Natuurmonumenten mag op het Mantingerveld zand weer gewoon zand zijn. Zonder verstikkend dek van ...

Nationaal Park Lauwersmeer, leven op de rand Waar denk je aan bij leven op de rand? Uitdaging, gevaar, wanhoop? Voor plant en dier staat echter de beloning centraal. Voedsel en ruimte zijn juist daar volop te vinden. In Nationaal Park Lauwersmeer is dit overal te zien. Van zout naar zoet, droog en nat, voedselrijk en voedselarm. Maar ook dijkvoeten en stoepranden laten zien dat er overal leven mogelijk is. Rotgans, Lauwersmeer Scholekster, Lauwersmeer Grote Zaagbek, heer en dame, Lauwersmeer Graag neem ik u eerst even mee naar de keiharde rand van het Lauwersmeer. Met beton en basalt wordt duidelijk gemaakt tot waar de Waddenzee mag komen. Zee-eik en Knotswier voelen zich er thuis, vastgeklampt met hechtvoetjes in de hoop dat ze niet weggeslagen worden bij een regelmatig terugkerende stormvloed. Scholeksters staan er wat te slapen en gebruiken de rand om bij te komen van hun steeds moeilijker wordende zoektocht naar kokkels en nonnetjes. Siberische rotganzen komen...