Natuurblog Natuurpresentaties

Grote zaagbek, Sassenhein Sassenhein is een begrip in Haren. Een prachtige visplas waar menig visser in visserslatijn droomt van snoek en karper. In de zomer krijgen ze gezelschap van een enkele Aalscholver of Blauwe Reiger die wachten op een snack. Wat meer afstand neemt de Grote Zilverreiger, ver van menselijke vissers en bedachtzaam stappend langs de oever. Soms, als de winter niet al te streng geweest is, kan er zelfs een IJsvogel even komen buurten. Verborgen op een overhangende elzentak maar altijd speurend naar juist die visjes waar anders vissers niets mee kunnen. Blauwe Reiger, Sassenhein Aan het eind van de herfst komen er gasten uit het verre noorden die Sassenhein uitkiezen voor een aangename vakanties. De eerste dames zijn er al, de haren wat verwaaid, de grijze jas glimmend als een vissenschub en een knalrode mond.. Een beetje verlegen zijn ze wel, vanaf het midden van de plas bekijken ze al die andere vissers met enige argwaan. Het zijn Grote Zaagbekken die de ...

Heksenboter Witte slijmzwam Schijnbaar stuurloos beweegt het zich voort, zonder ledematen en toch steeds in beweging. Zonder vaste vorm, steeds weer anders. Dan klinkt er door het bos een schallend signaal: VERZAMELEN! Gehoorzaam verandert de richting, op weg naar het grote onbekende. Onderweg komt er steeds meer familie bij, samen reizen ze verder. Plots weten ze het, hier is het. Er wordt halt gehouden en het grote werk gaat beginnen. Een bouwwerk verschijnt, niet van steen maar van gestapelde familieleden. Enkele uitverkorenen mogen naar boven en het grote werk afmaken. Als kleine, goed ingepakte pakketjes laten ze zich van het bouwwerk afvallen. Meegenomen door de wind, op weg naar het grote onbekende. Velen halen het niet, anderen komen aan een gedekte tafel. Bacteriën en andere kleine hapjes liggen er voor hun klaar, ze pakken zich uit en beginnen aan de maaltijd. Sporendragende slijmzwam Dit is in een notendop het leven van de meest bizarre organismen die w...

Heuvingerzand Ingeklemd tussen de weg van Hooghalen naar Amen en de weg naar Zwiggelte ligt het Heuvingerzand. Lang geleden stuivende woeste grond, daarna kwam er bos en werd een kampeerterrein met een groot clubhuis aangelegd. Nu is het een klein natuurpareltje op het grote palet van Boswachterij Hooghalen. Bijna elk hoekje van het terrein wordt aangedaan door de als een spaghetti sliert kronkelende wandelroute. Lage zandheuveltjes herinneren aan vervlogen tijden toen hier nog honderden schapen de laatste restjes vegetatie afgraasden en boeren heideplaggen staken. Dennen, lariksen, eiken en berken hebben er voor gezorgd dat het zand getemd is maar het landschap is gebleven. Overal nodigen kleine reeënpaadjes uit om even af te slaan. Een zacht dek van Bochtige Smele bekleed de bosbodem en loopt naadloos over in kleine open terreintjes. Matkopmezen en Goudhaantjes begeleiden de wandelaar. De Grote Bonte Specht is er wel maar laat zich niet zien. Zijn zachte protest tegen al deze b...

Zwarte Herfstspinner November, de nachten zijn koud. Het vriest soms licht en voor biologen wordt het tijd om thuis de waarnemingen van afgelopen zomer uit te werken. Voor de nachtvlinderinventarisatie rond de Remmingaweg in Haren staat de stand na zes jaar op 384 soorten, toch heel redelijk voor een besloten tuintje aan de rand van het dorp. Maar het gevleugeld spektakel is nog lang niet afgelopen. Af en toe verschijnt een Grote Wintervlinder bij de tuinlamp en de Kleine wordt weer talrijk op het raam. Zij hebben geen last van de kou, nu is het tijd om elkaar het hof te maken. Ubel Medema schreef er deze week nog over, ongevleugelde Julia's die in een boom wachten op passerende Romeo's. Zwarte Herfstspinner En dan gebeurt het. Voor het keukenraam landt een als bezeten fladderende en in een dichte winterjas gehuld creatuur. Zwart van kleur met een witte kleurspoeling over zijn dwarse scheiding. Gevederde antennes zwaaien heen en weer alsof er iets heel bijzonde...

Gasterse Duinen De klamme deken van de nacht probeert zich vast te houden tussen de bruine heidetakken. Vorstige tanden bijten zich in de grond. Maar tevergeefs, de novemberzon laat vandaag niet met zich spotten. Heuvels verschijnen in het landschap, het ijs tussen het mos verdampt en schapen kijken verbaasd naar een bleekgele schijf in een strakblauwe lucht. Gewoon Haarmutsmos Op de Gasterse Duinen loopt een groep van zeven gejaste personen, de KNNV afdeling Groningen is er op excursie. Eén heeft duidelijk de leiding en er wordt goed geluisterd. Verhalen over groen, kleine blaadjes, nerven en glasharen. Op deze zonnige, bijna winterdag blijken de Gasterse Duinen niet alleen kaal en bruin te zijn maar vooral groen. Boomvoeten hebben sokken gekregen van lichtgroen klauwtjesmos, hogerop kroezige, donkergroene plukjes van Gewoon Haarmutsmos. Op de verkleumde grond ijzig wit gepareld Haakmos, groen gesteeld Groot Laddermos en rood gesteeld Bronsmos. Klapekster, Gasterse D...

Blauwe Kiekendief, Anloo Het is twee graden, het zonnetje heeft plaats gemaakt voor een klamme mist. Achter de es waakt Sint Magnus vanuit de oudste kerk van Drenthe in Anloo. Uit het niets verschijnt een grote vogel. Traag klapwiekend, de ogen naar beneden gericht, trekt ze haar rondjes. Een Blauwe Kiekendief! Alleen in de winter komt zij genieten van Drentse muisjes. Een Torenvalk doet het vromer, eerst een gebed tot Sint Magnus en dan pas toeslaan. Pimpelmees, Anloo Aan de andere kant van de es begint het wold zoals het vroeger genoemd werd. Kromme eikenbomen verraden dat ook hier geriefhout gewonnen is. Uitgestrekte percelen met lariks staan daarachter. Ogenschijnlijk een aanslag op het oude landschap maar voor Sijsjes een geweldige verrijking. Afgaand op het geluid zijn er honderden in de boomtoppen bezig met de oogst van larikszaadjes. Kruisbek moet volgens Waarneming.nl ook van de partij zijn maar zijn voor ons niet te ontdekken. Pimpelmezen, Staartmezen, Koolmezen...

Roze slijmzwam Groen, geel, rood; dat zijn toch de meest voorkomende kleuren in de natuur. Groen van het bladgroen, geel om vlinders aan te lokken en rood voor tropische kolibries en honingzuigers. Roze komt duidelijk veel minder voor, misschien omdat dieren het niet kunnen zien? Illosporis christiansenii, een schimmel op korstmos Op allerlei eikenbomen is echter steeds meer roze aanwezig. Vroeger zeldzaam maar nu steeds algemener is er een vreemde roze schimmel te vinden. Kleine schijfjes, nog geen twee millimeter groot en op allerlei plaatsen tussen een fijn, grijs korstmosje te vinden. Het is Illosporiopis christiansenii , een parasietje op deze korstmossen die behoren bij het geslacht Physcia (vingermos). Waarom ze algemener worden is onbekend maar ze vinden het vooral prettig op jonge eikenbomen waar Physcia goed op kan groeien. Het is even goed kijken maar dan zie je ze ook overal. Net kleine stukjes roze kauwgum. In Boswachterij Dwingeloo is het roze wat uitbundiger....

Arboretum Assen Assen, een stad sinds Lodewijk Napoleon's korte heerschappij over het Koningrijk der Nederlanden (zoals het toen genoemd werd). Geworteld in het verleden dankzij een nevenvestiging van het klooster Maria in Campis en sinds de vorige eeuw gepantserd door onze strijdkrachten. Een wereldstad is het echter nooit geworden. Toch is het sinds enkele jaren mogelijk om vanuit Assen in twee uur de wereld rond te reizen. Arboretum Assen In 1998 werd de Stichting Arboretum Assen opgericht. Er verscheen een schets waarmee vanuit Assen, via Canada en Vuurland, uiteindelijk het Koreaanse schiereiland bereikt kon worden. Drie werelddelen samen geperst op een oppervlak van twintig hectare. Als taartpunten ingeschoven in een golfbaan en beplant met honderden soorten bomen. Een vrolijk paars gekleurde wandelroute maakt het mogelijk om in net iets minder dan twee uur de gehele wereld rond te lopen. En begint het onderweg wat te duizelen? Dan zijn er twee uitzichtpunten waarme...

Mensinge, Roden Herfst in het landgoed Mensinge bij Roden. Wandelaars genieten van de laatste herfstkleuren, bladeren vallen ritselend op de grond. Hoog in de lariksen kwettert een groep Sijsjes. Voor hun is het hoogseizoen, geen gezeur van jongen die gevoerd moeten worden en overal zijn lekkere zaadjes te vinden. Gele Stekelzwam, Mensinge Aan de paddenstoelen is te zien dat de winter nadert. Nachtvorsten in oktober hebben een eerste aanslag gedaan op tere en sappige soorten. Anderen hebben hun taak er op zitten en verdwijnen met een slijmerige groet. Toch zijn er soorten die juist nu hun kans waarnemen om boven de grond te komen. Stevige Nevelzwammen en zelfs nog een aantal soorten Melkzwammen staan in het bos te pronken. Gele Kleverige Koraalzwammetjes groeien uit verrotte boomstammen. Gele Stekelzwam, onderzijde En dan valt het oog op een groep gele, gebochelde hoeden. Bijna plat op de grond en sommige bijna tien centimeter in doorsnede. Deels bedekt door afgevallen ...

Ransuil, Peize Zaterdagochtend, koffietijd. Vier wandelaars, bewapend met statief en grote camera lopen over De Woert in Peize. Een bestelauto stopt, een heer en dame stappen uit, een nog grotere camera verschijnt.  De blik bijna devoot naar boven gericht, de handen gevouwen om de verrekijkers, Het doel is een grote esdoorn, vrijstaand en ruimte biedend aan dit bijzondere bezoek. Duidelijk is dat het niet om de boom gaat maar om enkele bijzondere gasten in de boom. Zes mensen die komen voor een audiëntie bij een groep van vijf Ransuilen. Een jonge vogel vindt het machtig interessant, bijna dansend wordt elke beweging gevolgd. De anderen zijn duidelijk minder onder de indruk van alle drukte onder hun Ransuil, Peize Ransuil, Peize boom. Alle veren opgezet, de ogen geloken en nadenkend over misschien wel een volgende jacht op veldmuizen in de Peizermaden. Scherend over opgeworpen aarden wallen waar eens uitgestrekte weilanden lagen. Straks wordt het allemaal nog ...