Natuurblog Natuurpresentaties

Kleine voorjaarspanner 10 mei  2011 , de dag is warm, het leven is goed voor Agriopo. Rustig knagend aan een laatste eikenblaadje weet hij dat het bijna volbracht is. Nog enkele uren bedacht zijn op hapgrage snaveltjes en dan kan hij eindelijk naar bed. Feilloos weet hij de weg te vinden naar de slaapkamer, eerst naar boven, over een steeltje, dan een takje, gevolgd door een tak en dan een eindeloze weg door een diep gevoorde schors. Beneden gekomen staat alles klaar, lekker oud blad als lakens, zachte rulle grond als ledikant. Tevreden blaast hij zich een beetje op en barst uit zijn daagse goed. In een strak en stijf corset gehuld vlijt hij zich neer en droomt over de afgelopen maanden. Veel van zijn broertjes en zusjes moet hij missen , wat er nu gaat komen zal de tijd leren. Rups Kleine voorjaarsspanner 27 februari 2012 . Met een schok wordt hij wakker. Een vreemd gekriebel maakt zich van hem meester. Hij moet er uit, Bijna tien maanden slaap maakt stram en stijf en he...

Groninger rijkdom, oostelijk van Nieuwwolda Strakke lijnen tot aan de horizon, zwarte vlakken van tientallen hectares afgewisseld met door vorst geel gekleurde graslanden. Dijken als stille getuigen van een vroegere strijd tegen het water. Doorsneden door coupures waar ook nu nog de afsluitbalken in geschoven kunnen worden als de waterwolf eens terug zou komen. Maar zonder dit water was de Graanrepubliek nooit ontstaan. Dit is het rijke Oldambt, geworteld en gevoed door zeeklei. De zilte rand van het gebied wordt gevormd door de Reiderwolderpolder en de Carel Coenraadpolder. Wegen doodlopend op de laatste dijk en daarna een rafelig gebied met strekdammen en kwelders. Een enkele boerderij, voren in het land en verdwaalde toeristen zijn de enige tekenen van menselijk leven. Nog geen halve eeuw geleden was dit wel anders. Een bord bij een bosje met essen en esdoorns vertelt het dramatische verhaal van 350 mensen uit Ambon die hier, ver van klapper en kampong, een nieuw bestaa...

Schorshorentje, Balea perversa, een zeldzaam slakje uit Haren   Clausilia sp., een familielid van Schorshorentje, Strangenberg, Vogezen  Gebogen staat een bruin gejaste en   grijsharige man  voor een laag bakstenen zuiltje. Voor hem een   langneuzige camera op stalen benen, starend gericht  op een stilleven van   korstmossen. Voor passanten  een  wat  zonderling figuur maar ze zijn wel wat  gewend  in een dorp met tientallen   biologen. Plots komt er  beweging in de man, zijn dikke brillenglazen bewegen  wat naar boven en staren naar een bewegend stofje.  Een klein, bruin sparrennaaldje glijdt langzaam zijn  beeld in. Met hulp van alle optiek verandert het naaldje  in een fijn gestileerd slakje. Nog geen 5 mm lang maar  toch met acht steeds kleiner wordende etages.  Eenmaal  in beeld steekt het bruin, glanzende huis af bij  de zwarte steen. Terw...

Ruwe berk Februari, de temperatuur kruipt geleidelijk weer wat omhoog. Roodborstjes en koolmezen zingen uitnodigend, het wordt tijd om weer naar buiten te gaan. Een bijzondere modeshow staat op de agenda. Geen eenzame catwalk met een paar mannequins maar ruimte voor iedereen. U moet alleen even letterlijk naar de knoppen gaan.... We beginnen de show met echte wintermode. Het modehuis Fraxinus (es), gevolgd door enkele andere merken,  kiest voor een stoere uitstraling met een strakke snit. Nauw sluitend als een kuras en tegen storm en tegenwind bestand. De kleuren zijn voorzichtig paars maar meestal  aards, zwart als de nacht, houtig bruin  of wat frisser groen. Voorop staat herkenbaarheid en daarmee is de drager altijd verzekerd van een duidelijke identiteit. Es       Gagel Zwarte Els Zomereik Esdoorn Geheel anders is het ontwerp van Tilia (linde). Niet geschikt voor grote maten en geïnspireerd op een bontjas. Wat kruller...

Grote zaagbek, "Havenkolkje" Noord-Willemskanaal, Haren Havendorp Haren, een mooie slagzin voor een toeristische folder. Turfschepen en trekschuiten die door het nieuw gegraven Noord-Willemskanaal uit de Drentsche binnenlanden naar de Stad voeren konden er aanleggen. Een logement was aanwezig om de heren van stand een aangenaam verblijf te bieden. Wat rest is een herinnering, vervagend in de nevelen van de tijd. De havenkolk is nu parkeerplaats van de brandweer, van de verbinding met de buitenwereld rest niets anders dan een kleine bocht in het kanaal. Vreemde gasten worden niet geduld Maar het is juist daar dat vandaag een Scandinavisch havenfeest gegeven wordt. Selectief gezelschap en met kledingvoorschrift. De dames met een bruine hoed, de heren met een groene hoed. Zonder deze uitdossing kom je er niet in, de uitsmijter staat klaar om met duidelijke taal aan te geven dat het een besloten party is. Gedanst mag er worden als het maar op het de door een ijzige a...

Muurvaren, Haren "Gij zult Uw naaste geen stenen voor brood geven!!!".....het galmt nog steeds door mijn hoofd als ik terugdenk aan  boetepreken uit de jaren zestig. En zeker als ik zie hoe in Haren een bedreigde inwoner behandelt wordt. Niet ingeschreven in de burgerlijke stand en geen dak boven het hoofd. Dag en nacht te vinden aan de Kerkstraat, stil, teruggetrokken, door niemand gezien. En toch bijzonder tevreden met de stenen die Haren hem aangeboden heeft. Muurvaren, sporenhoopjes, Haren Muurvarens waren vroeger algemeen, genietend van kalkrijk cement en het achterwege blijven van voortdurende restauratie drift. Samen met Steenbreekvaren en Muurleeuwenbek is het plantje nog steeds algemeen in het diepe zuiden. Waar de Limburgse vlaai heerst en volgende week weer "Alaaf!" klinkt gaat het hem goed. In het hoge noorden regeert sinds tientallen jaren het zure en harde Portland cement. Geen barst, geen voeg, alles keurig afgestreken. Kerkmuren, kademuren...

In mijn vorige blog werd melding gemaakt van een fraai versierde Rietgans. Wat bescheiden en niet bereid om even keurig op de foto te komen. Om haar nek een geel, glimmende halsband met de code U95. Duidelijk is dat ze niet vrijwillig, maar geheel zonder problemen, deel uitmaakt van een belangrijk onderzoek wat al sinds 1971 loopt. Doel is om de trekroute en de belangrijkste fourage gebieden van deze Russische ganzensoort te ontdekken. Op allerlei plaatsen zijn deze ringen aangebracht, van de broedplaatsen op de Russische taiga tot doortrekplaatsen in Duitsland, Hongarije en Nederland. Een   Duitse ganzensite  over Rietganzen geeft een mooi plaatje hoe deze ringen aangebracht worden. Dankzij deze ring wordt het mogelijk om met behulp van enige documentatie de complete levensgeschiedenis van U95 terug te vinden. Op 5 augustus 2009 werd deze gans geringd aan de Neruta rivier in het district Archangelsk. Gevangen met een groot slagnet en totaal kansloos tegen Konstantin...

Grote Bonte Specht, Haren IJspret voor jong en oud. De teleurstelling van het niet doorgaan van de Elfstedentocht lijkt alweer vergeten. Voor onze gevederde vrienden blijft het echter afzien. De meest noordelijke krant van Nederland krant meldt al dat een gemiddelde vogel in een vorstnacht al gauw 10% van zijn gewicht verliest. Lijnen of kuren is niet meer nodig en elke ochtend is het als een speer naar de voedertafel. Ben je te laat en schuif je achteraan in de rij? Geen probleem, naast schaatsen is in de winter vogeltjes voeren een nationale sport geworden. Voor de Grote Bonte Specht is dit een uitkomst. Geen getimmer op rot hout op zoek naar een bevroren rups of kever maar gewoon aanschuiven aan pindasliert of moderne combi-zak. Pinda's, pitten en vetbollen in één net. Als je goed kijkt zie je meneer specht er blij van worden. Elke hap is een ongekende brok calorieën. Een nachtje, of zelfs een week afzien in de bittere kou heeft hij er graag voor over. Mevrouw, met haar ...

Zwatte Meer, Boswachterij Schoonlo 5 februari, het Zwattepad bij het Zwarte Meer, Boswachterij Schoonlo in Midden Drenthe. Samen met blogster Natuurkieker en mijn partner uitkijkend over een ijzige taiga. In plaats van rendieren grazen er kleine, met bont gevoerde koolzwarte runderen langs de rand van een doodijsgat. Dat deze pingo al duizenden jaren geleden ontstaan is en de taiga een naaldbos is wat door mensenhand is aangeplant doet even niet ter zake. De middagtemperatuur stijgt tot min zeven graden. Een kil zonnetje doet de koude nacht vergeten. Tonderzwam Tonderzwam Loofbomen lijken niet te passen in deze witte wereld. Toch staan er beuken als kale herinnering aan die mooie zomer van weleer. Aan de stam bonkige knoesten, wit gekuifd en vreemd gebogen. Dichterbij gekomen zijn het Tonderzwammen. Uitgegroeid toen de sapstroom van de boom nog leven brengende suikers naar beneden pompte. Nu verhout en verkurkt proberend om deze ijstijd te doorstaan.  En da...

Een dunne, ragfijne sluier ligt over het zwarte land. Elke aardklont, plant en struik hebben zich voor de gelegenheid voorzien van een wit kanten randje. Bomen proberen hun gemis aan groen goed te maken met witte toefjes. Dwars door dit stilleven een zwart lint met scherpe randen: een rivier bijna ingesloten in ijs. Dit is Oudemolen, kloppend hart van het stroomdal Drentsche Aa. Vier straten, een vroegere school, een bekend etablissement en natuurlijk de "Zwaluw" als markante element in dit molendorp. Vanaf de grote parkeerplaats lijken zwart en wit toch de boventoon te willen voeren. Al snel blijkt echter dat onder een dun vernislaagje andere krachten aan het werk zijn. Bruine strepen op de oever en een vliesje van purperbacteriën op het water verraden de dader: warm en ijzerrijk kwelwater borrelt hier op en doorbreekt het ijs. Het is - 7 en toch bevriezen de sloten niet. Boven het water hangen nog wat laatste bessen van een Gelderse Roos, rood, gerimpe...