Natuurblog Natuurpresentaties

Hunebed, Boswachterij Anloo. Steentijdbos in herfststemming. Stil, zwijgend, blikken granieten keien omhoog naar het blauwe zwerk. Af en toe valt een beukenblaadje op hun kristallen gelaat zonder hun droom te verstoren. Heimwee naar thuis, ver van hier in Finland en Zweden. Denkend aan mensen die met eerbied deze stenen verzamelden, ze bij elkaar brachten en vormden tot een huis van herinnering. Vijfduizend jaar later staan ze er nog, een baken in een zee van bomen op een kruispunt van wegen die leiden van niets naar nergens. Zigzagbeukenmineermot (Stigmella tityrella), rupsje in beukenblad, Boswachterij Anloo Zittend op een kei, kauwend op een boterham, valt het oog op een afgevallen beukenblad. Midden in het geel een opvallend heldergroen eiland. Daarin witte lijnen gevuld met zwarte stippels. Nieuwsgierig raap ik het blad op en probeer de zon er door te laten schijnen. Aan het eind van de witte gang zit een klein rupsje, heel stil en mogelijk verzadigd van beukengroen. ...

Huisspin, vrouwtje Acht paar ogen kijken doordringend naar de teen van haar slof, een harige poot reikt naar voren, enorme kaken schuiven bijna hoorbaar langs elkaar. Een ijselijke kreet verscheurt de avondstilte: EEN SPIN! Het is inmiddels half oktober. De eerste herfststorm is uitgeraasd, Zeeland stond bijna onder water door aanhoudende regen en huis en tuin zitten vol met spinnen. Een heerlijke tijd voor een bioloog maar de schrik van menig dorpeling of stadsbewoner (m/v). Kleverige spindraden in je haar is nog tot daar aan toe maar als er ook nog een monsterachtig grote Huisspin besluit om met jou te gaan samenwonen wordt er een grens overschreden. Ga echter eens in gesprek met deze diepzinnig kijkende nieuwe vriendin. Ze blijkt gewoon nieuwsgierig te zijn, even een kort contact en dan gaat ze weer verder. Op zoek naar een onvoorzichtige pissebed, een overwinterende vlieg of zelfs naar haar veel kleinere man. Spinnenweb Kruisspin Koffieboonspinnetje He...

Rossig buiskussentje (Tubilifera arachnoidea), Mensinge (Roden) Herfst is de beste tijd om kennis te maken met de meest bizarre wezens in ons kikkerlandje: slijmzwammen (Myxomyceten of Myxogastria). Geen dier, geen plant en geen zwam is er aan verwant. Glad en glibberig en af en toe wonderlijk mooi gevormd. Kijk eens mee op deze wandeling door een kleurrijke wereld. Heksenboter (Fuligo septica), Hijkerveld Slijmzwam, Mensinge (Roden) De grote systematicus Linnaeus wist niet goed wat hij met slijmzwammen moest doen. Hij deelde ze in bij de "cryptogamen", letterlijk wezens met verborgen geslachtsorganen. Varens, mossen, paardenstaarten, paddenstoelen en ook slijmzwammen verdwenen in deze enorme container. Wel gaf hij daarmee aan dat de kleurige glibbers in het bos geen dieren waren maar bij het plantenrijk zouden behoren. Honderden jaren later weten we beter, het zijn geen planten en ook geen zwammen of dieren. Slijmzwammen blijken nauw verwant met amorfe, een...

Aekinger Zand, Nederlandse woestijn Een strakblauwe hemel, duinen tot aan de zwart geboomde horizon, een striemende wind die het zand tot achter in je neusgaten blaast. Dat is het Aekinger Zand, woestijn op de grens van Drenthe en Fryslân en het stuivende hart van het nationaal park Drents Friese Wold . Aekinger Zand, zandstormen razen over de vlakte Aekinger Zand, geen strand foto maar echt een plaatje in het Drents Friese Wold Trekrus heeft het opgegeven, nog even en ook de vruchtjes zijn begraven Rauwe oernatuur is zeldzaam in Nederland. Soms zie je er een glimp van in de "Nieuwe Wildernis" of ervaar je het door tussen de oogharen naar de Drentsche Aa te kijken. Maar op de grens van twee noordelijke provincies mag de natuur zijn gang weer gaan. Landbouw op schrale grond is verdwenen, het waterpeil op sommige plaatsen tot boven de laarzen gestegen en op andere plekken meters ver weggezakt. Dit is het Drents Friese Wold. Na het verdwijnen van de Smilder ...