Insectenweelde

Azalea japonica, voorjaarspracht

De meteorologische lente is begonnen en dat is dit jaar goed te merken. Temperaturen vliegen omhoog en veel planten bloeien weken eerder dan "normaal". En dat betekent voor overwinterende volwassen insecten tijd om de facetogen te openen, de sprieten te poetsen en de vleugels letterlijk uit te slaan. Meestal zijn het de dames Aardhommel die als eerste het nog kille luchtruim kiezen maar dit jaar komt alles tegelijk. Het was op en rond onze bloeiende Azalea vandaag insectenfeest. Van zonaanbidders tot echte veelvraten, van harde werkers tot schuinsmarcheerders, van alles was er te vinden.

Aardhommel

Honingbij

Meest opvallend zijn natuurlijk de stevige vrouwen. Donkerharig, voorzien van de gele band en een witte sok. Geen moment rust zit er in hun lijf. Voortdurend grabbelen zes poten rond in het rijke, oranje stuifmeel. Steeds maar meer verdwijnt er tussen de haren. Alles gaat linea recta richting het nest. Aangestampt wordt het samengeperst tot stuifmeelbroodjes voor haar nog ongeboren kinderen.
Ondertussen vliegen er ook nog kleinere dames rond, honingbijen die bijna nog meer haast lijken te hebben. Stuifmeelkorfjes worden vol gepropt en naar de korf gebracht. Waar hun huis staat is onbekend maar binnen de kortst mogelijke tijd vliegen er meer dan twintig zoemende bijen rond.

Kleine vos, gehavend

Kleine vos

Veel gracieuzer zijn de Kleine Vossen. Voorzichtig proeven ze wat van het nectar maar voortdurend blijven ze alert op hun omgeving. Twee heren krijgen het steeds maar weer met elkaar aan de stok. Zodra ze elkaar ontdekken stijgen ze in een verticale lijn op, draaiend en wervelend om maar indruk te maken. En dat is best lastig als je al wat ouder aan de winterslaap begon. Vaal geworden door schub verlies, een stuk vleugel verloren door een uitval van een hongerige mees, moet je het opnemen tegen een jongeling die bijna kakelvers het beste plaatsje gevonden had om de vorige maanden te overleven.

Vlieg

Vlieg

Slank Platvoetje (Platycheirus angustatus), een zweefvlieg

Vliegen zijn als bijna altijd ook nu weer present op de Azalea. Eten doen ze weinig maar zonnebaden des te meer. Op een Speenkruid bloemetje in het gemeentelijk plantsoen zit een eerste zweefvlieg. Klein, smal en pas op de foto zijn de fraaie donkergele bandjes te zien. Het is één van de Platvoetjes, mogelijk een vroeg uitgekomen exemplaar van het Slank Platvoetje (Platycheirus angustatus).

Zevenstippelig Lieveheersbeestje

Zevenstippelig Lieveheersbeestje

Schuinsmarcheerders zijn er volop. Tientallen Zevenstippelige Lieveheersbeestjes schuifelen in rap tempo over stengels en bladeren. Alles wat maar op een verleidelijke dame lijkt wordt gegrepen. Verzet heeft geen zin, weglopen ook niet. Meneer ramt zich vast en blijft hangen tot ze eindelijk stil blijft staan. Voor de dames is dit ook het beste, nu moeten er eitjes gelegd worden om er voor te zorgen dat de kinderen straks als eersten bij een rijk gedekte luizentafel kunnen aanschuiven.

Kleidocerys resedae, een zeer algemene "grondwants"

Ondertussen stijgt een doordringende wantsenstank op. Vies, bitter, bijna bijtend in de neus. Even rond kijkend blijkt dat elk zonnig plekje ingenomen is door honderden kleine wantsjes. Vaak nog in een kluitje bij elkaar maar soms ook bijna languit liggend in de zon om maar zoveel mogelijk warmte op te slorpen. Het is Kleidocerys resedae, een soort "grondwants"(Lygaeidae). Onze Duitse buren noemen ze Berkenwantsen, een naam die bij ons gebruikt wordt voor een veel grotere soort. Kleidocerys is nog geen 5 millimeter groot maar kan in enorme aantallen gezien worden in herfst en voorjaar. Bij voorkeur rond berken waar ze uitgebreid van kunnen snoepen.

Insectenweelde in het voorjaar, ga er ook eens naar kijken.