Doorgaan naar hoofdcontent

Drents water naar Groningen

Donkere regenwolken hangen over de Elperstroom in het hart van Drenthe. Nog even en de eerste druppels beginnen hun lange weg naar Groningen. Niet in één dag maar een half mensenleven is nodig om de Stad te bereiken. Eerst bijna veertig meter naar beneden en dan tientallen kilometers naar het noorden. Kweldruk en drinkwaterputten in Noord-Drenthe en het zuiden van Groningen zullen rond 2031 deze regendruppels weer naar boven halen.
Elperstroom, moerasgebied

De Elperstroom en het Amerdiep liggen direct ten westen van Boswachterij Schoonlo. In de tweede helft van de vorige eeuw bijna drooggelegd door diepontwatering en kanalisatie mogen deze bronbeken  weer doen waar ze goed in zijn. Ongetemd kronkelen door natte weilanden, oppervlakkig afstromend water verzamelend en dit doorgevend aan steeds breder wordende sloten en riviertjes. Het merendeel van het water wat op het Drentsch plateau valt zakt echter zover weg dat het buiten bereik van de waterige en grijpgrage vingers van het Amerdiep verdwijnen. Het is dit water wat uiteindelijk als diep grondwater in Groningen naar boven zal komen.

Geelgors, Boswachterij Schoonlo
Niet alleen deze beekjes krijgt meer ruimte in dit deel van het "Olde Landschap". Ook de ijzeren staatsbossen krijgen hart voor de natuur. Strakke lijnen vervagen, exotisch naaldhout maakt plaats voor een gemengd bos afgewisseld met heide. Spechten profiteren van dood hout, geelgorzen van bloeiend havikskruid en de boomleeuwerik is weer terug. Door al deze activiteit ontstaat opnieuw een humuslaag waarmee het Drents regenwater langer vastgehouden wordt. Deels diep infiltrerend, deels oppervlakkig afstromend, maar altijd op weg naar de Stad.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oranje boomalg

Oranje boomalg, Trentepohlia aurea Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 120 Een boom als leefgemeenschap. Alles is er te vinden, van producent tot consument. Haarwortels, knoppen en bladeren,  elk stukje boom wordt begraasd. Maar kijk eens naar een vierkante centimeter schors. Dan blijkt dat er veel meer plantaardige producenten zijn dan alleen de eik of een vleugelnoot. Eén van de meest bizarre plantjes die op schors groeit is de oranje boomalg. Stampvol worteltjeskleurstof (caroteen) lijkt deze groenalg zijn familie vergeten. Maar haal het oranje er uit en er blijft een draadvormig groen wiertje over. Op o.a. eik vindt het een ideaal biotoop om te groeien. Vergroeid met buitenste schors doet het zijn eerste best om zijn eigen kostje bij elkaar te scharrelen door fotosynthese. Luchtvervuiling had hem bijna de das omgedaan maar net op tijd werd het iets beter in ons overvolle landje. Ook een nauw verwante soort, de Portugese rode alg, breidt zich sterk uit. Niet alle

Alpenvlinders

Tschiertschen, Joch alp Bijna twee uur in de middag, de zon staat hoog aan de hemel. Even op de rug, de ogen dicht, de neus vol bloemengeuren, luisterend naar het klingelen van koeienbellen lager op de helling. Het leven is goed op de alpenweiden boven Tschiertschen. Inner Urden, Mattjischhorn, Jochalp, Ochsenalp, nu zijn het alleen nog maar vakantie herinneringen. Koninginnepage Als de ogen weer open gaan is de lucht vol gefladder. Alles beweegt, kleuren flitsen langs het zwerk. Verdwazing lijkt toe te slaan maar na even knipperen met de ogen kom je weer terug op de berg. Het zijn tientallen, nee honderden vlinders die bezig zijn met hun dagelijkse werkzaamheden. Fladderend van bloem naar bloem voor een slok nectar. Of alleen maar denken aan de verdediging van hun territorium en tegelijkertijd de dames overtuigen van hun uitzonderlijke capaciteiten. Zoals die mooie Koninginnepage die steeds maar weer op het pad ging zitten. Gele Luzernevlinder Zuidelijke luzern

Bloedzuigers, onbekend en bijzonder

Gewone bloedzuiger (Haemopis sanguisuga) met Groene Kikker (Orvelte) Bloedzuigers, alleen het woord al jaagt velen de stuipen op het lijf. Beelden van grote glibberige monsters die met honderden komen opzetten om het laatste druppeltje levensbloed op te zuigen. Voldoende reden om eens naast een boerensloot te gaan zitten en op zoek te gaan naar deze spannende creaturen. Een paar halen met een net zijn vaak al voldoende om enkele te verschalken. Gezoomde clepsine (Hemiclepsis marginata), Kardinge Wat dan vooral opvalt is dat ze wel glibberig zijn maar helemaal niet groot. Enkele centimeters, daar houdt het meestal wel mee op. Dan maar eens proberen of ze nu echt geïnteresseerd zijn in mijn bloed. Even een vinger er voor houden en ze grijpen zich met hun zuigschijf aan mond en achterlijf al snel vast. Maar in plaats van schrapen om door het vel te komen gaan ze alleen maar aan de wandel, terug naar het water.veel van onze Nederlandse bloedzuigers zijn vooral op zoek naar slak