Bijna hemelsblauw, rimpelloos staart het wateroppervlak van het Lauwersmeer naar een wolkenloze hemel. Verward, verstard na het gevecht tegen weer en wind. Rietpluimen genieten als Narcissus van hun eigen spiegelbeeld, zonder beweging, elk aartje in tweevoud aanwezig.
|
Brilduiker, man |
Het lijkt wel alsof de gehele natuur deze rust eerbiedigt. Alleen ver weg klinkt getrompetter van Kleine Zwanen. Dichtbij glijden woerd en eend zwijgend over het water, denkend aan een komend nest? En dan even een kleine rimpeling, een gouden oog in een groene kop duikt boven water. Iets verder, een tweede maar dan goud in een bruine omlijsting. De Goldeneyes zijn er weer! Brilduikers, te gast in het Lauwersmeer en genietend van een pure stekelbaars. Even een kromming van de nek en het wateroppervlak opent zich om het mooie eendje te verzwelgen. Na een eeuwigheid herhaalt zich deze actie maar dan omgekeerd. Zonder het water in beroering te brengen plopt het eendje weer boven water. Een beetje dikker of is dat maar een vertekening in de telescoop?
Nog geen honderd meter verder lijkt de bijzondere zondagsrust na dagen storm ook gevoeld te worden door een Slechtvalk. Rustig zittend aan de oever van een plasje kijkt de mooie roofvogel verwonderd naar zich zelf. Pas na enige aandrang worden vleugels gespreid om enkele meters verder weer devoot gevouwen te worden. Iets verder staat een Grote Zilverreiger, voorzichtig bewegend, af en toen een hap, maar wat er naar binnen gaat blijft onduidelijk.
|
Vogelkijkhut Ezumakeeg |
|
Cladonia sp. Vogelkijkhut Jaap Deensgat, Lauwersmeer |
Zelfs de vogelkijkhutten zijn verlaten. Luiken wijd open, hongerig wachtend op telelenzen en telescopen. Er is echter veel meer te zien dan alleen vogels. Hout en riet is door het vele vocht begroeid geraakt met honderden korstmossen, welig gedijend maar onopgemerkt door de vele vogelaars die hier op andere dagen passeren.
|
Haven Lauwersoog |
|
Grote Zaagbek, man |
|
Steenlopers, even aanleggen en dan weer weg |
Alleen de haven blijkt in trek bij mensen. Vishandelaren doen goede zaken en tientallen wandelaars genieten op het havenhoofd, net als de rietpluimen, van hun eigen spiegelbeeld.
Kokmeeuwtjes komen al op kleur, Grote Zaagbekken met hun vrolijk rode snavels jagen rustig op visjes en een enkele meneer Eidereend geniet van vrouwelijk gezelschap.
Steenlopers trekken zich nergens wat van aan, af en toe vliegen ze luid kibbelend op om dan vervolgens weer aan te leggen bij de volgende stijger.
Narcissus in het Lauwersmeer komt maar zelden langs. Meestal hebben de elementen vrij spel en maken dit unieke natuurgebied tot een steeds weer verrassend gebied.
|
Lauwersmeer |
Wat een dichter schuilt er in je. Prachtige bespiegeling van de weerspiegeling.
BeantwoordenVerwijderenWat is bekermos toch fotogeniek.
groeten, Gonnie
Een mooie sfeervolle blog van het Lauwersmeergebied>
BeantwoordenVerwijderenWat jouw blogs zo leuk maakt, is dat je net even wat andere
accenten legt en het oog richt op zaken waar de gemiddelde
natuurgenieter zo aan voorbij zou lopen.
Daarbij krijg je door jouw schrijfstijl het gevoel er
zelf ook bij aanwezig te zijn.
Mooie foto's en een mooi verhaal van een uniek natuurgebied.
Een kleine opmerking: volgens mij is de Zaagbek een mannetje Grote Zaagbek...
Natuurkieker Coby
Wauw... hele mooie foto's... Met als Favoriet: De vogelkijkhut en de haven Lawersoog!
BeantwoordenVerwijderenEen zeer fraai blogbericht, mede door de prachtige tekst.
BeantwoordenVerwijderenDe eerste foto van het riet in het water, superplaat!
Groetjes
Loes
Hoi Kees,
BeantwoordenVerwijderenIk meen in de eerste rietfoto het riet te herkennen; het moet niet gekker worden. Heb daar volgens mij onlangs ook een opname van gemaakt bij erg fraai zonlicht. Dit riet staat in het water langs de weg naar de Ezumakeeg Sylkjahut, net als je naar rechts bent gegaan. Grappig. Ben hier dus nog onlangs geweest en je moet het er treffen.
Goed gezien dat bekermos; ben er zelf inderdaad straal aan voorbij gelopen.
Groeten,
Robert