Drentse insecten

Gewone Pantserjuffer, Taarlo

Juni is insectenmaand, ook in het oude Drentse landschap. Tienduizenden soorten fladderaars, kruipers, zuigers en bestuivers vieren bruiloft, geboorte en staan stil bij de dood. Graag nodig ik mijn lezers uit eens mee te lopen op een excursie, beginnend op het Zuid-Hijkerveld (aan het Oranjekanaal) en eindigend aan de oevers van het grote ven bij Taarlo. KNNV Groningen heeft deze tocht gelopen met libellenexpert René Manger (Libellenwerkgroep Drenthe).

Zuid-Hijkerveld

Pluimvoetbij, Zuid-Hijkerveld

Groentje, Zuid-Hijkerveld

Roodrandbeer, mannetje, Zuid-Hijkerveld

Roodrandbeer, vrouwtje, Zuid-Hijkerveld

Het Zuid-Hijkerveld is een laatste snipper woeste grond, gespaard uit de gulzige bekken van graafmachines en stalen spades tijdens de grote ontginningsactiviteiten. Langs de randen een gele slinger van Biggenkruid, druk bezocht door Pluimvoetbijen. Op de heide begroet een Groentje ons. Enkele Platbuiken en Viervlekken schieten met straalaandrijving over de heide. Voor de heren Roodrandbeer betekent dit voortdurend uitkijken bij hun dans van struik naar struik. Op zoek naar de mooiste dame die zo wijs is om rustig te blijven wachten op haar prins.

Heidewortelboorder, bijna versleten en oud, Zuid-Hijkerveld

Vossenkeutel met mestkeverschildjes, Zuid-Hijkerveld

Laag bij de gronds wacht de dood. Een stokoude Heidewortelboorder, bijna ontdaan van al zijn schubben en slechts met een klein plukje resterende borstharen, rust even uit op een passerende vinger. Voor tientallen mestkevers is het al te laat. Zij stonden op het menu van een passerende vos. Wat rest zijn hun staalblauwe dekschilden. Gemengd met wat muizenhaar achteloos achtergelaten op een schapenpaadje.

Taarlo, pingoruïne

Koraaljuffer, Taarlo

Twintig kilometer noordelijker ligt één van de grootste pingo ruïnes uit de laatste ijstijd. In de jaren zestig bijna dicht gegroeid maar nu in volle glorie weer hersteld. Bijna onvoorstelbaar hoe groot dat brok ijs geweest moet zijn wat eens onder deze toendra gelegen heeft. Tussen de struiken is het een bont gewemel van tientallen juffers. Variabele en Azuurwaterjuffer wonen hier vreedzaam samen, ideaal om de verschillen tussen de blauw getinte mannetjes eens goed te bekijken. Een laatste Vuurjuffer herinnert aan het afgelopen voorjaar. Zijn harde steenrode kleur wordt overgenomen door de meer subtiel rode Koraaljuffers. Kleiner, fijner met zelfs de zes pootjes in rood uitgevoerd.

Sluipvlieg Dexia rustica

Groene wapenvlieg

Beschut tegen de straffe zomerwind zitten allerlei vliegensoorten op de bramenstruiken te genieten van wat zonnestraaltjes. Een klein vliegje wordt door blogger Ubel Medema herkent als de Groene wapenvlieg, Oplodontha viridula. Bijna lichtgevend groen op het achterlijf en een metaalkleurig borststuk maken deze soort onmiskenbaar. Even verder zit de sluipvlieg Dexia rustica. Opgegroeid met Meikeverlarven als stevige kost.

Drentse insecten, overal te vinden en elke keer weer verrassend.