|
Sneeuwbalhaan, eitjes |
In mei leggen alle vogels een ei, dat is er in de vroege jaren zestig goed ingeprent. Maar dit jaar was het koud en alles kwam later op gang. Ook bij onze zespotige buren duurde het wat langer maar nu is het volop feest. Overal krioelt het van jong grut, tijd om er maar eens wat aandacht aan te geven.
|
Sneeuwbalhaantje |
De Sneeuwbalhaantjes zijn inmiddels uit het ei gekropen. Ze beseffen gelukkig niet dat ze nu al wees zijn, hun ouders hebben alles gegeven om ze een geweldige start in het uitdagende leven te geven. Zodra ze hun hongerige mond opensperren glijdt een heerlijke groene hap naar binnen. Af en toe even wat verplaatsen als het bordje leeg is maar er is genoeg voor alle broertjes en zusjes.
|
Bonte Bessenvlinder |
|
Bessenbladwesp |
Aan de andere kant van de straat is het wat kleuriger. Jonge Bonte Bessenvlinders proberen hun kinderkleed te verstoppen onder een paraplu van Rode Bessenbladeren. Larfjes van de Bessenbladwesp hebben het wat gemakkelijker, met hun licht groene kleed is het zelfs voor een geoefend oog toch even zoeken.
|
Plakker |
Plakkerrupsen lijken te weten dat ze voorzien zijn van lange haren waarmee ze mogelijk wat minder geschikt zijn als snack voor jonge Koolmezen. Hun ouders leefden op stand, geen oer-Hollandse struik of boom maar een Amerikaanse Fothergilla (Hamamelidaceae) hebben ze uitgekozen voor hun kroost.
|
Waterleliemotje |
Letterlijk overal is de geboortegolf te zien. Drijvende blaadjes van Kikkerbeet worden bijna boven het water uitgedrukt door de kinderkamer van het Waterleliemotje. Over enkele weken een prachtig gekleurd vlindertje maar nu een grauwe rups die zijn gele kop droog weet te houden door een klein stukje blad tegen de onderkant van een vriendelijke gastheer vast te spinnen. Vanuit zijn beschermde kamertje kan hij veilig knabbelen en zich eventueel zelfs met huis en al verplaatsen. Voor deze foto mochten we even de voordeur oplichten. Terwijl we dat deden kwam er meteen bezoek, een groepje kleine Waterspringstaarten kwam even kijken wie hun nieuwe buurman was.
|
Kokerjuffer Triaenodes |
|
Gegroefde Waterkever |
|
Geelgerande waterkever |
Verstoppen in het water is zeker goed als je zo jong bent. Kokerjuffers hebben het goed begrepen, zij worden geboren als bouwvakkers. Voor de eerste hap moet er eerst een eigen huis gebouwd worden. Eén kamer is voldoende, natuurlijk wel met voldoende ruimte om te vluchten als er weer eens een hongerige jonge kever langs komt. Larven van Gegroefde Waterkevers hebben wel een lange nek maar hun bekje is maar klein vergeleken bij de grootste rover van de sloot: de Geelgerande Waterkever. Razendsnel en voorzien van monsterachtige kaken is niets veilig voor deze slokop. Van muggenlarf tot jonge vis, alles is eetbaar.
Trek er ook eens op uit en ga op zoek naar bijzondere, jonge, zespotige insecten.
Weer een boeiende en leerzame blog Kees van allemaal kleine beestjes waar je vaak aan voorbij loopt.
BeantwoordenVerwijderenInteressante tekst en prachtige foto's van avontuur in een kleine wereld.
Natuurkieker Coby
heerlijk om dit zo te kunnen volgen,als ik weer kan zal ik deze raad zeker eens op proberen te volgen maar om zo,n mooie serie bij elkaar te krijgen zal ik nog wat meer inzicht moeten krijgen.
BeantwoordenVerwijderenMooie serie, helemaal interessant als je alle namen erbij kunt vermelden. Deze week in het gras gezeten, zonder van mijn plek af te komen zag ik van alles kruipen en wegvliegen.
BeantwoordenVerwijderenWat zijn er toch een prachtige rupsen en wat worden ze ondergewaardeerd.
groeten, Gonnie
Prachtige foto's Kees, ik moet nog beter kijken want de waterkevers heb ik nog niet ontdekt. Ga ik beter opletten als ik langs de waterkant loopt.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Tinie
Tsjonge Kees, wat maak jij toch prachtige series. Allemaal dieren die ik meestal misloop omdat ik op andere dingen let. Ik moet echt beter opletten. Schitterend gewoon.
BeantwoordenVerwijderenGroet,
René
Hoi Kees,
BeantwoordenVerwijderenWeer een boeiend verhaal met een paar fraaie macrofoto's bovendien. Doet me toch wel terugdenken aan die bloggerswandeling in 2012 in het Hunzedal; zou wel eens terugwillen wegens de grauwe klauwier.
Groeten, Robert
Hoi Kees,
BeantwoordenVerwijderenwat weer een boeiend blog over deze zes-potigen.
Ik kom namen tegen waar ik nog nooit van gehoord had, maar ik leer
nog steeds bij. Prachtige informatie en duidelijke foto's erbij.
Groetjes, Helma
Fantastic photographs, fantastic observation:) Greetings
BeantwoordenVerwijderen