Vreemde snuiter

Het is februari maar het lijkt wel maart. In de tuinen zijn winterbloeiers bezig met een inhaalslag. Boerenkrokus, sneeuwklokje en winterakoniet proberen nog wat herinneringen te geven aan vroeger tijden toen het echte voorjaarsbodes waren. Roodborst en Merel zingen alsof het april is. En binnenshuis gaan slaperige oogjes open, is het al tijd om wakker te worden?

Hopsnuituil (Hypena rostralis)

Op een vroege ochtend stommelt een grijsharige bioloog de trap af. De ogen half gesloten, bijna op de tast naar de waterkoker en de ontbijttafel. Plots staat hij stil, een scheef gezakte bril wordt recht gezet, een muesli bakje voor zijn vrouw verdwijnt in de vensterbank. Vlak voor zijn neus stijgt een klein, bruin wezentje op. Voorzichtig fladderend, nog wat onzeker over de koers en dan tevreden neer strijkend. De vleugeltjes worden gevouwen, de facetoogjes bijna nog dik van de slaap.

Hopsnuituil, Hypena rostralis

Zonder er ruchtbaarheid aan te geven had het vlindertje een veilig plekje voor de winter gezocht. Misschien wel meegelift met een grote kuipplant, misschien zelfs doelbewust het groenste huis van de Remmingaweg opgezocht. Met uitgestrekte vleugeltjes niet veel groter dan drie centimeter maar wacht even tot het beestje een rustig plekje opzoekt. Loop er achter aan en volg het tot een hoekje van een keukenkastje. Zodra de vleugeltjes gevouwen zijn wordt een bont mozaïek van witte, bruine en zwarte lijntjes zichtbaar. Maar het meest opvallend is het kopje met de grote, zwarte kijkers. Op zijn neus staat een versiering waar een neushoorn trots op zou zijn. Licht gebogen en met een haak naar achteren.

Hop, Boeremapark (Haren)

Hop, Vennebroek (Paterswolde)

Hopwortelboorder, dame,  (foto 5 juli 2008, Haren)

Hopwortelboorder, heer (foto 23 juni 2010, Vennebroek, Paterswolde)

Onze wintergast is een Hopsnuituil. Een niet algemeen nachtvlindertje waarvan de rupsen uitsluitend leven op Hop. Voor zover bekend is er echter in de directe omgeving geen Hop te vinden. In het Boeremapark (Haren) staat wel Hop maar dat is zeker 500 meter verder. Omdat er in mei 2011 ook al eens een soortgenoot gezien werd op de vlinderlamp lijkt het er toch op dat op een verborgen plekje toch een groene hopslinger zich een plaatsje veroverd heeft.  Dat wordt ook bevestigd door een waarneming van een andere liefhebber van een hoppige maaltijd: een dame Hopwortelboorder (juli 2008). In stemmig oranje gekleed en wachtend op een geel gekuifde witte heer die helaas die avond niet op kwam dagen. Deze vlinders zijn notoire slechte vliegers en zeker niet van plan om de afstand tussen het park en onze tuin te gaan vliegen als er niet ergens een spoortje geurstof van een heerlijk hopblaadje in de lucht zou hangen.

Vraatsporen Hopprachtmot (Cosmopterix zieglerella, Vennenbroek, Paterswolde)

Hop is bepaald geen delicatesse. Blad en vruchten zitten vol bittere lupuline. Wij zijn één van de weinige dieren die er onbekommerd van genieten als we weer eens een koel glas bier naar binnen laten glijden. In Nederland zijn het maar een paar insecten die er wel raad mee weten. Naast de twee genoemde macro nachtvlinders is het vooral de Hopprachtmot die als rups er buitensporig van kan genieten. 

Komt u ook een Hopsnuituil tegen? Weest niet bevreesd, de hoorn op zijn kop is alleen maar versiering. Maak een foto en meldt uw bijzondere waarneming bij Waarneming.nl of Telmee.nl.