Texel: droogvaltocht met de TX10

TX10 op de Waddenzee, zuid van oudeschild

Het wad op de grens van land en zee. Met eb loop je er op de zeebodem, met vloed is het zaak om het hogerop te zoeken. Het getij bepaalt er het leven. Dynamisch, niet door de mens getemd. De mooiste manier om het wad te beleven is de veilige haven verlaten en koers zetten naar een plaat die twee keer per dag een uurtje droog valt. Een zakelijk partner van Natuurpresentaties biedt het in arrangementen aan (Zandbank Zeilcharters) maar mijn keus viel ditmaal op de tocht met de TX10. Dit jaar varen ze voor Natuurmonumenten Texel wekelijks excursies vanuit Oudeschild.

Jonge Visdief

Gewone zeehond

Grijze zeehond

Terwijl de boot met al zijn gasten koers naar het zuiden zet worden de verhalen van de schipper bijna overstemd door geluiden van Grote Sterns, Visdiefjes, Noordse sterns en diverse meeuwensoorten die in het zog hopen op een gemakkelijke maaltijd. Zeehonden hebben na de storm van vorige week een ander plekje opgezocht maar op de terugweg krijgen we mooi zicht op vier stompneuzige Gewone zeehonden. Om het verhaal compleet te maken duikt naast de boot een nieuwsgierig grijs familielid op. Met zijn puntige hondensnuit laat hij even zien dat de Grijze soort toch echt anders is.

Lopen op de zeebodem

Dan komt de plaat in zicht. De grote groep wordt onrustig, kinderen beginnen rond te lopen, ouderen kijken vol verwachting naar de bruine streep aan de horizon. Aan de andere zijde ligt al een eerste boot, wij kiezen voor de noordrand. Omdat de TX10 hoog op het water ligt kan de boot bijna tot aan de rand van de plaat komen. Vanaf de lange loopplank is het maar een enkele stap door enkeldiep water om de droge zeebodem te bereiken.

Darmwier met Zeester

Amerikaanse zwaardschede met Darmwier

Fijn buiswier

Het eerste wat opvalt is de uitgestrekte leegte. Alleen langs de rand staat een slinger van meeuwen, verder alleen zand versierd met groene flappen Zeesla en Darmwier. Soms als losgeslagen stukken maar meestal vastgehecht aan schelpen. Tussen al het groen af en toe een rood accent van een stukje roodwier, Fijn buiswier en Rood hoorntjeswier zijn beide te vinden.

Zeester op Mossel

Strandkrab begroeid met Brakwater zeepokken

Zeedruif, aangespoeld en niet meer dan een glazige balletje

Zeedruif, teruggegeven aan het water. De verticale rijen triharen zijn nu zichtbaar

Beter kijkend is er veel meer te zien. Zeesterretjes die zich vastklampen aan alles wat maar te vinden is. Kleine strandkrabbetjes zijn wat verloren achter gebleven en wachten op het terugkomen van het water. Glazige zeedruifjes zijn wat lastiger te vinden maar tegen een donkere achtergrond zijn de evenwijdige rijen trilhaartjes toch goed zichtbaar. Het is een zeer algemeen ribkwalletje die overal te vinden is in de Waddenzee.

Kokkel

Strandgaper

Zeepier

Op een zandige zeebodem is het meeste leven te vinden in de bovenste laag. Opvallend weinig Wadpieren maar letterlijk honderden Kokkels en een enkel Nonnetje. Met de spitvork van de gidsen worden ze naar boven gehaald. Maar er zijn ook grote Strandgapers. Vermoedelijk eens met zeevaarders vanaf Newfoundland naar Nederland gekomen zijn ze nu helemaal ingeburgerd. Algemeen zijn ze niet maar wel de grootste slak van deze plaat.

De vloed komt op, tijd om terug te gaan naar de TX10

Onverbiddelijk komt het water weer terug, de zeebodem verdwijnt voor uren weer onder water. Netjes en emmertjes worden ingeleverd en iedereen klautert weer aan boord van de TX10. Verzadigd met herinneringen aan een fantastische excursie, een absolute aanrader voor iedereen die het niet eerder gedaan heeft.

Dit blog bericht maakt deel uit van een tweeluik over de zilte natuur van Texel. Het andere deel beschrijft een sleepnetexcursie met de Waddenvereniging en is te vinden met deze link.