(Tweehonderd en meer zeldzame vogelsoorten in de Lage
Landen, Kester Freriks, Uitgeverij Athenaeum 2016).
Half oktober, een kille zeewind steekt zijn vingers uit naar de duintoppen van Texel. Vreemde gestalten drommen samen op een tochtige polderweg. Ze lijken vergroeid met lange telescopen, kijkers en cameralenzen. Een halve bol van electromagnetische straling hangt er boven. Dit zijn de nieuwe vogelaars. Smullend van een woestijntapuit maar met de oren gespitst op een volgend piepje van hun mobiele telefoon. De bergheggemus wordt verwacht!
Honderden nieuwe vogelaars genieten van de bergheggemus. Foto: Laurens Steijn |
Bergheggemus, Maasvlakte, 21 oktober 2016. Foto: Marten Miske |
Met “Het nieuwe vogels kijken” geeft Kester Freriks een vervolg aan zijn bijna epische klus om alle Hollandse vogelsoorten in beeld en tekst te vangen. In 2009 werd het fundament gelegd met “Vogels kijken, alle driehonderd Nederlandse vogelsoorten”. Zeven jaar later volgen nu 215 soorten. Maar deze Sisyphus klus zal nooit ten einde zijn. Net voor publicatie stak de bergheggemus dan toch nog de Nederlandse grens over. Iets eerder boekte de blauwstaart een paar dagen Texel.
Blauwstaart, Noordwijk, 10 april 2015. Foto Marten Miske |
“Het nieuwe vogels kijken” is geen vogelboek waar elke ooit eens waargenomen dwaalgast tot en met het laatste veertje beschreven wordt. Het is een literaire ode aan een mooie hobby die steeds meer mensen boeit. Vanuit die optiek moet dan ook Kester’s prestatie gelezen worden. Nederlandse bijzondere soorten letterlijk de huiskamer inbrengen. Met zijn originele keus voor antiquarische aquarellen uit de magistrale Artis bibliotheek slaat hij een brug tussen vroeger en nu. Soms verrassend accuraat, vaak ook met artistieke vrijheid geschetst aan de hand van een opgezette vogel uit verre streken.
Roodkeelnachtegaal, Hoogwoud, 28 januari 2016. Foto Marten Miske |
Traditionele vogelaars strijken neer op een plek en noteren wat langs
komt vliegen. “Hedendaagse vogelkijkers bewegen zich op de grens van visoen en
herkenning”. Steeds maar meer nieuwe
soorten op een klein stukje aarde waarnemen vraagt echter om kennis. Vroeger
was een simpele kijker en een handzame boekje als “Zien is Kennen” of
“Peterson’s vogelgids” voldoende. Tegenwoordig
zijn organisaties als Dutch Birding, SOVON en de NederlandseOrnithologische Unie onontbeerlijk. Zij maken herkenning mogelijk en wijzen de
weg langs de “international flyway”. Met
de inleiding van dit boek krijgt de lezer een uniek inkijkje in deze bijzondere
wereld.
Rosse waaierstaart, Maasvlakte, 22 september 2016. Foto Marten Miske |
Freriks worstelt met
begrippen als trekvogels, dwaalgasten en een prachtig anglicisme
“vagebonden”. Vogels zijn niet gebonden
aan grenzen of vogelboeken. Wat eens zeldzaam was is morgen misschien wel
algemeen. In zijn bloemlezing zijn ook soorten opgenomen als kleine rietgans en
taigarietgans. Zeker niet zoveel voorkomend in vergelijking met kol- of brandganzen maar
absoluut geen dwaalgast. En wat te doen met sterns als witvleugel- en witwang?
Alweer een aantal jaren een onregelmatige en schaarse broedvogel die profiteert
van nieuwe natte natuurgebieden.
Noordelijke Jacacana. de recordsoort van Arjan Dwarshuijs. Costa Rica, Ensenada. Foto Natuurpresentaties |
Tot voor kort was de Amerikaanse Noah Strycker de kampioen “twitchen”. Freriks neemt ons mee op zijn spannende jacht om binnen een jaar de meeste soorten aan te kunnen kruisen. Inmiddels hebben we onze eigen Arjan Dwarshuis. Tien maanden lang konden we al genietenvan zijn reis langs de mooiste vogelgebieden. En op 10 november werd het wereldrecord met 6.119 soorten in één jaar door hem bereikt. Heel spannend wat hij de laatste zes weken van het jaar er bij op kan tellen.
Bladkoning. Texel (Robbenjager) 15 oktober 2016. Foto Laurens Steijn |
“Het nieuwe vogels
kijken” is een feest van herkenning voor twitchers maar ook een gevederde droom
voor iedereen die eens wat meer wil zien dan mus en mees.
Met dank aan Wietze Janse en Marten Miske (Dutch Birding); Laurens Steijn (Birding Breaks) en Mark Plomp (Vogelinformatiecentrum Texel).
Wat leuk ,al die bijzondere vogelsoorten die ons landje hebben bezocht.
BeantwoordenVerwijderenIk ben in 2014 nog naar Oegstgeest gefietst voor de witkruintapuit die daar toen zat. Deze was er zelfs een aantal weken en is daarna waarschijnlijk door een van de buurtkatten gepakt.
Ik ga alleen op bijzondere soorten af ,als ze in de buurt zitten..of...als er nog andere dingen te zien zijn in de omgeving. Op dit moment is het weer genieten van de pestvogels in ons land.
groetjes Ghita
Ik ben helemaal geen vogelspotter of twitcher, maar ik kan me wel heel goed voorstellen hoe spannend het voor hen kan zijn bij een melding van een nieuwe soort.
BeantwoordenVerwijderenMooi blog voor de aankondiging van dit boek.
Groeten, Gonnie
Hoi Kees,
BeantwoordenVerwijderentoch is het heel leuk als er dwaalgasten zitten.
Niet dat ik dan als een gek die kant opga hoor maar als ik dan deze foto's zie gaat het wel kriebelen. Ik had dan wel toevallig de gelegenheid om de roodkeelnachtegaal van dichtbij te kunnen fotograferen want hij zat in de tuin van de zoon van een kennis van me :-).
Dit is echt genieten met wat ik hier zie.
Groetjes, Helma
PS, Kees, zou jij me je email adres nog willen doorgeven. Door een computercrash ben ik alle mailadressen en linken kwijt.
Ik ga begin februari naar Texel en hoop dat er daar dan ook nog eits leuks te zien is.
Al ben ik dan geen vogel-fotograaf, ik herken wel mooie foto en dit zijn echt mooie foto's. Een genot om naar te kijken.
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Rob.
http://www.dimrost.nl