Vanaf zee valt meteen op dat Schiermonnikoog een bijzonder eiland is. Een witte en een rode vinger priemen in de lucht om de wolken op een afstand te houden. Meestal lukt dit goed want het weer lijkt er altijd beter dan op het vasteland. Waarschijnlijk wordt dit ook beïnvloedt door vakantie emoties die elke passagier van Wagenborgen lijkt aan te grijpen als voet aan wal gezet wordt. Zwetende en onder veel te veel kilo's bagage gebukte gasten verdwijnen kreunend in een bus of taxi busje. Het overgrote deel stort zich als een kudde losgeslagen mammoetjagers op de krappe voorraad fietsen van meneer Soepboer. Maar dan kan ook het grote genieten beginnen!
 |
| Rietorchis |
Voor mij is juni de mooiste tijd van het jaar voor een bezoek aan Schiermonnikoog. Na de altijd groene dijk en afwisselend monotone gras- en maisvelden van de polder kan het grote genieten beginnen. Paarsrode Rietorchissen en Moeraskartelblad zijn bezig om ook de laatste meters om de Westerplas te sluiten.
 |
| Rolklaverbloemgalmug, Contarinia loti |
Kleiner maar daarom niet minder opvallend zijn de blauwbloemige Brede Ereprijs, lichtgroene Kruisdistels en gele Liggende Klaver bij de Bank van Banck. Al kruipend valt ook de Gewone Rolklaver op. Meestal geel met wat lichtrood maar nu voorzien van vreemd gevormde, bijna hardrode, knoppen. Het zijn de gallen van de Rolklaverbloemgalmug waar een nieuwe generatie bijna zichtbaar tevreden ligt te knabbelen.
Rustpunt in deze bloemenweelde is een kleine zerk. Ingekerfd met een gedicht van Lammert Wiersma vertelt het over Mr. Banck die met een dijk het eiland veiligheid gaf. Geschreven in het Schierse dialect vormt dit gedicht een onderdeel van een ingetogen ontdekkingstocht door de geschiedenis van het eiland.
Jammer is dat de vroegere woning van Mr. Banck, en ook van andere bewindvoerders, niet aangedaan wordt.. Bij de voordeur van "Rijsbergen" herinnert de tekst ons aan het geslacht Stachouwer maar ook aan graaf von Bernstorf die in 1945 tot ongewenst vreemdeling werd verklaard.
Wind en zon brengen ons weer terug bij het uitbundige heden. Grasmus en Tuinfluiter laten zo hard mogelijk horen dat de broedtijd nog niet voorbij is. Territoria waar alle rupsjes en andere kleine beestjes in hongerige keeltjes moet verdwijnen. Tureluurs en Bergeenden hebben het wat gemakkelijker. Als ouder is het alleen maar uitkijken naar hongerige meeuwen en kiekendieven. Hun kuikens kunnen vanaf de eerste dag hun eigen kostje bij elkaar scharrelen.
 |
| Tureluur |
 |
| Bergeend met jong |
Schiermonnikoog, een veelzijdig eiland waar een dag te weinig uren heeft om alles te kunnen zien.
Reacties
Een reactie posten