 |
| Noordpolderzijl |
Noordpolderzijl, de plaats waar Nederland een streep zet. Tot hier en niet verder, de weg houdt hier op, het Zielhoes biedt wat laatste comfort. Alleen het overtollig regenwater mag er door. Boven op de dijk verwacht je het eindeloze water, golven die op het land stuk slaan. Maar Nederland is hier wat minder strak in de leer.
 |
| Groningse kwelders |
Een rafelrand van strekdammen, kwelders en prielen strekken zich nog ruim honderd meter voor de kust uit. Vette klei waar twee keer per dag de vloed zijn werk mag doen. Maar ook bij eb blijft de bodem verzadigd van water. Dit is geen terrein voor mensen, hier regeert de natuur. Paaltjes worden bekroond door tientallen Zilverplevieren. Scholeksters blijven liever dichter bij de gedekte tafel en staan op een kleine plaat te wachten op laag water.
 |
| Scholeksters |
 |
| Torenvalk |
Enkele kilometers oostelijker blijkt dat de rafelrand echter niet alleen land is wat gretig naar de zee reikt. Wat verwondert aangestaard door een enkele buizerd en een torenvalk rijdt op deze zondag een kleine karavaan van KNNV Groningen door naar de Emmapolder en de Ruidhorn. Een prachtig natuurgebied waar de zee met waterige vingers onder de dijk door mag steken. Ontstaan als natuurcompensatie voor de opmars van de Eemshaven en ingericht door Natuurmonumenten is het nu een vogelparadijs geworden. Brakke plassen en slikkige randjes bieden zomer en winter een aantrekkelijk biotoop voor duizenden vogels. Tientallen Brilduikers en twee Kleine Zilverreigers zijn duidelijk nog niet gewend aan al die starende kijkers en laten zich niet fotograferen. Maar Tafeleenden en Brandganzen slapen of eten rustig verder. Wel zie je ze geregeld even opkijken want ook hier loert er gevaar. Een Slechtvalk! Uit het niets schiet een schicht op de groep vogels af, een duikvlucht, een snelle zwenk maar ditmaal hebben de vogels geluk. Even verder ligt een stille getuige dat ook de roofvogels hun kostje kunnen vinden. Oude restanten van een meeuw en verse prooiresten van wat eens een buizerd was. De gele klauwen liggen machteloos in het gras, de snavel is nog herkenbaar samen met wat slordig afgeknipte slagpennen. Duidelijk geen vos, misschien een passerende Zeearend?
 |
| Brandganzen, Ruidhorn |
De rafelrand van Nederland aan de Groningse kust met Noordpolderzijl en Ruidhorn als een zachte scheiding tussen land en water.
Mooie blog over het uiterste stukje Nederland.
BeantwoordenVerwijderenEen bijzonder gebied dat je prachtig hebt beschreven. Af en toe kom ik er wel eens en nu ik je blog lees denk ik dat het er binnenkort maar weer eens van moet komen...
Natuurkieker Coby
Hallo Kees,
BeantwoordenVerwijderenik moest eerst even lezen wat nou precies een rafelrand was, maar ik ben het met Coby eens dat je een prachtig stukje natuurgebied hebt beschreven.
Beetje te ver voor mij als Noord-Hollandse, maar als we weer eens op pad gaan is het wel een aanrader.
Groetjes, Helma