 |
| Gewoon dikkopmos |
Kersttijd, dat betekent traditioneel veel aandacht voor groen. Kerstbomen zijn ondanks de prijs niet aan te slepen. Figuren sluipen door de bosjes gewapend met snoeischaren om te zoeken naar inspiratie voor Kerststukjes. Dat iedereen in de tuin ook groen heeft ontgaat echter bijna iedereen.
Klein, vaak verborgen maar overal te vinden: mos. Niet alleen maar vervelend in het gazon maar juist nu bijzonder mooi en welig tierend. Zolang het niet vriest en het vooral lekker vochtig is genieten mossen van een prachtige Kerstperiode. Als je eens door de knieën gaat zijn ze zeker zo mooi als het groen van de kweker. En een buitengewoon groot voordeel: ze nemen weinig plaats in.
 |
| Halvemaantjesmos en Rimpelmos |
Voor onze rondgang door Harens kleinste groen nodig ik iedereen graag uit op een vierkante meter tuin. Twee rijen tegels, rechts oprukkend Penningkruid en links een strookje voor Huislook met daarachter de opstaande, stenen rand van een grote kruidenbak. Op de grond liggen overal afgeronde groene flapjes. Goed bevestigd en versierd met halfopen bakjes gevuld met groene kruimels. Muizenvoer? Daarvoor zijn ze met nog geen vier millimeter wat te klein. Het is Halvemaantjesmos. Een levermos waarbij er nauwelijks meer een verschil tussen blad en bladsteel. De groene snippers zijn broedkorreltjes, feitelijk miniatuurplantjes die met een regendruppel wegspatten en elders weer nieuwe mosjes vormen.
 |
| Rimpelmos |
Tussen de flapjes staan kleine boompjes. Als we iets naar achter kruipen blijkt dat ze maar 5 centimeter hoog zijn maar vergeleken bij de groene flappen zijn het flinke jongens. Het is Rimpelmos, een makkelijke naam omdat werkelijk elk blaadje gerimpeld is. Wat daar het nut van is heeft het plantje tot nu toe niet willen onthullen. Op enkele plaatsen hebben Rimpelmosjes zich voorzien van wat versiering. Een piek, bruinrood en hier en daar gemutst. In deze kapseltjes worden duizenden sporen klaar gestoomd om door de wind meegenomen te worden. Op een enkel plekje staat een mosje zonder rimpels, geen jong exemplaar maar een andere soort. Purpersteeltje is overal algemeen maar juist nu wat lastiger te herkennen omdat zijn kapseltjes, met fraai gekleurde steeltjes, ontbreken.
 |
| Purpersteeltje |
Aan de andere kant van het pad ligt een fijn kantwerkje over de bodem. Ranke steeltjes, kleine puntblaadjes en naar alle kanten vertakt. Het is Fijn Laddermos, ook een bladmos maar dan eentje die lekker blijft liggen.
Bovenop het muurtje eindigt onze verkenning. Dit is het domein van een grote knaap, Dikkopmos. Lekker bol, stevig en goed bestand tegen uitdroging. Net als de vorige is het een slaapmos die soms een steen of stronk helemaal in kan pakken in een levende jas.
Harens kleinste groen, zeker zo mooi als Kerstgroen.
 |
| Fijn Laddermos |
Dag Kees, wat weer een mooie informatieve blog, die door de schrijfstijl ook nog eens een genoegen is om te lezen.
BeantwoordenVerwijderenMossen en korstmossen weet ik echt weinig van, dus ik ben blij dat je er na eerder al de blog over korstmossen, nu weer aandacht aan besteed.
En je hebt gelijk, mossen zijn zeer de moeite waard om eens voor door de knieën te gaan!
Natuurkieker Coby
Hallo Kees,
BeantwoordenVerwijderenSinds kort ken ik een paar mossoorten, daar horen deze nog niet bij. Ze zijn als je ze van dichtbij bekijkt erg mooi. Zeker met de sporenkapseltjes en waterdruppels. Erg leuk dat je hier een blog aan wijdt. Er wordt vaak mos gebruikt in de diverse kerststukjes, dus wat dat betreft de goede tijd voor deze serie.
Fijne Kerstdagen, Gonnie