Lheebroekerzand , paddenstoelenfeest

Lheebroekerzand

Lheebroekerzand, zondag 15 december. Een klamme deken ligt plat op het gele Pijpenstrootje, kale berken reiken naar een grijze wolkenmassa. De zandige grond ingekerfd door tientallen banden, betreden door meer dan 25 mensenvoeten behorend bij een half zo groot aantal leden van KNNV Groningen.





De uiterste noordoosthoek van het Dwingelderveld was ruim honderd jaar geleden een dodelijk vermoeide zandvlakte. De toppen van de blanke duintjes begroeid met een enkele den, daartussen wat schamele heide, jeneverbessen en vooral heel veel stuifzand. Dertig jaar later trok een legioen werkloze Hollanders hier naar toe om de woeste grond te temmen. Strepen werden getrokken, de hei ging op de schop en duizenden sparren en dennen werden geplant. Nog eens tachtig jaar later mag de natuur weer zijn gang gaan. Oude jeneverbes struwelen worden gekoesterd, exoten verwijderd en heide mag weer kiemen.

Myxomyceet, een Slijmzwam (sporulerend), Lheebroekerzand

Half december is het rustig. Een enkel wolkje Kruisbekken is niet in staat de afwezige zon te verduisteren. Voor grote verrassingen en bijzondere vondsten moet de blik naar beneden gericht worden. Grote paddenstoelen zijn al dagen geleden gesneuveld door de ijzige beet van een eerste nachtvorst. Rossige en Leverkleurige melkzwammen proberen het nog vol te houden maar hebben het er zichtbaar moeilijk mee, Het zijn de houtpaddenstoelen die nu alle aandacht trekken. Van ontzettend kleine, sporulerende myxomyceten (slijmzwammen, geen echte paddenstoel) tot grote Doolhofzwammen.

Groene Schelpzwam, Lheebroekerzand

Waaiertje

Twee plaatjeszwammen op hout vallen bijzonder op. Beide met een klein, excentrisch geplaatst steeltje.
De Groene Schelpzwam is al op leeftijd. Van groen inmiddels wat bruingeel gekleurd maar nog steeds met fraai oranje-gele plaatjes. Op een grote Kastanje is zelfs een echte Jacobsladder van Groene Schelpzwammen te bewonderen. Niet tot in de hemel reikend maar wel al een eind op weg. Veel fijner van sculptuur is het Waaiertje. Uitgevouwen als de waaier van een adelijke dame en met vreemd, diep gespleten plaatjes aan de onderkant.

Fopelfenbankje, Lheebroekerzand

Winterhoutzwam, Lheebroekerzand

Overal op het Lheebroekerzand zijn Polyporaceae te vinden. Letterlijk "veelgatigen" maar in de volksmond vooral bekend als Elfenbankjes. Niet alleen de echte maar ook reuzen als Echte Tonderzwam en Berkenzwam. Veel interessanter is het Fopelfenbankje. Van boven sprekend een Gewoon Elfenbankje, van onder ..... een plaatjeszwam. De gaatjes zijn met elkaar vergroeid tot een fijnmazig netwerk van lamellen. Maar het kan nog vreemder. Elfenbanken zitten met een hoed aan het hout vast maar ook daar zijn uitzonderingen op te vinden. Wat te denken van een Winterhoutzwammen. Een beetje houtig, lang gesteeld en met een mooie, bruin glanzend hoedje. Alleen door even onder de hoed te kijken wordt het duidelijk dat het toch een echte "veelgatige" is.

Kabouterbadje in Aardappelbovist, Lheebroekerzand

Wasgele bekerzwam, Lheebroekerzand

Teruglopend weet de excursieleider nog een kabouterbadje te laten zien. Een half vergane Aardappelbovist is gevuld met regenwater. De randen van de badkuip omgekruld afgewerkt. Even verder komt echter ook voor hem een onverwachte vondst. Op een mestvaalt met vooral veel rogge-stro groeit de Wasgele Bekerzwam. Op zich niet zeldzaam maar wel bijzonder fraai gevormd. Zijn wetenschappelijke soortnaam verwijst naar graan ("cereale") maar het is niet echt een kieskeurige eter.

Lheebroekerzand, zonsondergang

Lheebroekerzand in de winter. Een bijzonder mooi gebied, gevarieerd en rijk aan bijzondere paddenstoelen.