Costa Rica droombestemming

Poor Mans Paradise - Drake Bay

Er zijn zo van die plekken die hoog op het verlanglijstje van bijna elke natuurliefhebber staan.  South Georgia met zestigduizend Koningspinguins, Queensland voor een vogelbekdier en natuurlijk Costa Rica. Nergens is het tropisch regenwoud zo gemakkelijk bereikbaar, kunnen honderden nieuwe vogelsoorten toegevoegd worden aan een lifelist en zit je 's nachts ademloos te kijken naar een eierleggende Groene Zeeschildpad.

Met deze zesde en laatste blog van een serie impressies van natuurlijk Costa Rica reis ik nog eenmaal het land door. Van Caribische Zee tot Stille Oceaan en van gloeiend heet strand tot ijzig hooggebergte. Een reis die begon met Geelwang Amazone papegaaien in de idyllische tuin van hotel Don Carlos (San José), Groene Helmbasilisken langs de Tortugeoro rivier en dreigende schoonheid van de Arenal vulkaan. Waar Ensenada, Cerro en Drake Bay als keten van toplocaties langs de Pacific bezocht werden. En tenslotte eindigde aan de poort van de gloeiende Poas krater.

Tortuguero National Park

Ensenada Lodge, Abangaritos

Poas vulkaan

"Costa Rica" betekent de "rijke kust". Dat bleek echter één van de grootste vergissingen van de Spaanse conquistadores. Nergens was goud te vinden, geen rijke cultuur en ook al ongeschikt voor uitgestrekte plantages. Voor natuurliefhebbers had er echter geen betere naam bedacht kunnen worden. Het ecotoerisme weet dit inmiddels ook. Iedereen probeert er een graantje van mee te pikken. Van een klein pensionnetje die in de nachtelijke uurtjes kikkerexcursies aanbied tot een wegrestaurantje met voersilo's voor kolibries.

Roodrugtangare - Selva Verde Biologisch Station

Zilverkeeltangare - Savèrgre Mountain Lodge

Wenkbrauwmotmot - Ensenada Lodge

Vogels kijken begint in Costa Rica gewoon bij het ontbijt. Of zelfs daarvoor, even een rondje door de "tuin" van een ecolodge. Steeds weer nieuwe tanagers, kolibries en tiran vliegenvangers. Na ruim drie weken is "Birds of Costa Rica" beduimeld, gevlekt en vol met ezelsoren. Op de meest vreemde plaatsen even neergelegd want niet altijd is het even gemakkelijk om al die nieuwe vogels van een correcte naam te voorzien. Zeker als je op dertig meter hoogte uit de boomkruin weer eens een vreemd piepje hoort of er een "mixed flock" passeert. Eerst zie je de grotere soorten maar al snel komen ook de lastige miervogels in beeld. Bijna schuchter schuifelend door het gebladerte, steeds maar een gemengde groep vogeltjes volgend. Helemaal goed wordt het voor hun als er een kolonne Army Ants door het bos marcheert. Alles wat er razendsnel vandoor probeert te gaan loopt recht hun geopende snavel in.

Midden-Amerikaanse Agouti - Selva Verde Lodge

Kleine Miereneter (Tamandua) - Arenal National Park

Duizenden toeristen komen vooral om "aapjes te kijken". En natuurlijk de schattige neusbeertjes die ook nog eens ontzettend nieuwsgierig zijn. Maar er is zoveel meer te zien. Een bijna goudkleurige Midden-Amerikaanse Agouti bijvoorbeeld. Feitelijk een bijna bovenmaats knaagdier die bijna overal te vinden is. Gewoon rondscharrelend in een parkje of rustig doorstappend op een bospad. Veel lastiger is de Kleine Miereneter. Een schuw bosdier waarvoor je eigenlijk alleen op pad moet gaan. Maar zelfs dan is het vaak niet meer dan een snelle flits die je in volle vaart probeert te fotograferen. Hoewel Kinkajoes algemeen zijn is het een nog grotere uitdaging om deze stompneuzige, aan een wasbeer verwante boombewoner te vinden. Pas als de zon volledig onder is worden ze actief en vallen dan goed op met hun schelle gekrijs. 

Bruine basilisk - Selva Verde Lodge

Groene Basilisk - Tortuguero National Park

Jumping Anolis, vervellend mannetje - Carcovado National Park

Costa Rica is rijk aan grote, kleine en vooral bizarre hagedissen. Groene Leguanen en de even vervaarlijk uitziende Ctenosaurussen zijn gemakkelijk te zien. Veel leuker zijn eigenlijk de drie verschillende Basilisken. De groene is vaak opvallend aanwezig langs rivieren en kreken. Zodra er ook maar even gevaar dreigt volgt een grote sprong en "wandelt" het dier over de waterspiegel richting veilige oorden. Zijn bruine broertje is veel zeldzamer en kwam bij ons maar één keer in het vizier (Selva Verde lodge). Anolissen zijn heel anders. Elegant, bescheiden aanwezig tussen en in het struikgewas totdat je een mannetje treft. Zelfs als er vervelt moet worden heeft hij nog tijd om zijn keelzak op te blazen. Elke soort heeft weer een ander kleurtje, van helder wit tot oranje als een sinaasappel.

Snuitkever - Selva Verde Lodge

Kleine cicade soort - Selva Verde Lodge

Pepsis sp., een grote spinnendodende wesp  - Lomas, La Fortuna

Bizarre spin, Cerro Lodge

Tropisch regenwoud is bijzonder rijk aan allerlei soorten klein grut. Scharrelend over de bosbodem, hangend in de struiken of verborgen onder een blad. Zoals bizarre spinnen met een gestekeld achterlijf in de directe omgeving van Cerro Lodge (Tarcoles), enorme wespen die op de buitenlampen van Cerro Lodge afkwamen of snuitkevers in de struiken rond Selva Verde. Van de vroege ochtend tot ver in de nacht kun je blijven fotograferen.

Zonsondergang boven de Pacific - Poor Mans Paradise

Costa Rica, droombestemming. Onze droom is uitgekomen, in ruim drie weken is het land rondgereden  en zijn duizenden foto's gemaakt. Evergreen, Selva Verde, Ensenada en Cerro, allen zijn fantastisch gelegen ecolodges. Maar niets ging er boven deze romantische zonsondergang bij Poor Mans Paradise. Dit was volop genieten.

Onze reis werd georganiseerd door Aratinga Tours (Cartago, Costa Rica) en Hamba Kahle Natuurreizen (Haren, NL).

Deel 1: Costa Rica, groen en kleurig regenwoud

Deel 2: Costa Rica bloembezoekers

Deel 3: Costa Rica beachboys

Deel 4: Costa Rica kikkerparade

Deel 5: Costa Rica handige jongens