Drukke vogeldag rond het Lauwersmeer

Rotgans

Uitgerekend twee dagen na de waarneming van een zeer zeldzame Steppenkievit bij de Ezumakeeg had KNNV Groningen een rondje vogelen Lauwersmeer gepland. En dat hebben we geweten: vanaf aankomst tot vertrek wist elke passerende vogelaar ons trots te melden dat hij (nooit een zij) DE vogel gescoord had. En nog beter: naarmate de dag vorderde nam het aantal gemelde vogelaars bij de vliegende rariteit verder af. Van "honderd" werd het "twintig". Toen wij in de loop van de middag de oostkant van het Lauwersmeer en de Ezumakeeg bereikt hadden konden we met gemak een plaatsje vinden in de rij. Te ver voor een goede foto maar wel met de middagzon op de beige veren konden ook wij de soort toevoegen aan onze "live-list". Een witte penseelstreek boven de ogen, wat hoger op de poten dan onze Kievit en vooral een stuk duffer. Pas na wat onrust onder de Slobeenden en het neerstrijken van een groepje Goudplevieren werd de Steppenkievit echt wakker. Even hippen, veertjes poetsen en vervolgens weer verder slapen. (voor foto's zie http://bit.ly/eQRDai).

Brandgans

Onze ronde begon aan de oostkant. Via Strandweg en Jaap Deensgat richting Lauwersoog. Twee Wilde Zwanen, een enkel wegflitsend Baardmannetje en vooral goudogige Brilduikers werden gespot. De gele rietvelden werden steeds mooier aangelicht naarmate de bewolking verder wegtrok. Bij de haven was het even wennen aan de bonte kleuren van het verbouwde visrestaurant. Doorrijdend was te zien dat de kleine aalscholverkolonie bij de sluizen inmiddels gezelschap gekregen had van een Blauwe Reiger. Wel aan de rand maar toch voorzichtig oprukkend. Direct aan de andere kant van de dijk zat een mooie groep Rotganzen die het hoog water gebruikten om te rusten of ruzie te maken met de buren.

Roodhalsgans tussen de Brandganzen, Bantpolder

De Brandganzen in de Bantpolder waren wel aan het eten maar ook hier was het regelmatig blazen, dreigenen af en toe een korte spurt richting een vermeende opponent. Het wordt duidelijk tijd om weer de broedgebieden op te zoeken. Een beetje verdwaasd liep er ook een Roodhalsgans tussen. De kop hoog geheven, voortdurend gakkerend en rondrennend leek het wel een schaapshond die bezig was de kudde op te drijven.

Na de polder en de weg naar Oostmahorn had onze excursieleider nog een bijzonder ommetje in petto. Vanaf de route naar De Keeg kun je weer rechts richting Anjum. Een klein landweggetje met aan de rechterkant een groot zonnebloemveld die kennelijk bewust vergeten is. Honderden bloembodems met rijpe pitten zorgen voor een rijk gedekte tafel voor de lokale veldmuispopulatie. En dat gaat natuurlijk niet ongezien. Zeven Buizerden, een Ruigpootbuizerd en twee Torenvalken hadden dit luilekkerland gevonden.

Buizerd

Het water in de Ezumakeeg was al duidelijk aan het zakken. Honderden Grutto's en tientallen Kluten waren driftig aan het voedsel zoeken, daarbij geholpen door duizenden Brandganzen.

Brandganzen boven de Ezumakeeg

Rust was ver te zoeken want het gebied wordt, volgens hen, geterroriseerd door een Zeearend. Hoewel deze "vliegende deur" net boven de horizon bleef zweven was een passerende Buizerd al voldoende om bijna alles de lucht in te krijgen. Blozend van de zon en vol van herinneringen was het een fantastische dag met vogels en nog veel meer vogelaars.