 |
| Het Middeleeuwse landschap (bron: SBB infobord) |
Op 7 maart werd door gedeputeerde Douwe Hollinga het informatiebord over de derde fase van de aanleg Natuurgebied Midden-Groningen onthuld. Met het nieuwe Dannemeer wordt een volgende schakel in de natte as "van veen tot zee" gerealiseerd. Ecologische hoofdstructuur, waterberging en recreatie gaan hier hand in hand. De oude Fivelboezem, zoals beschreven door Abt Emo van het klooster Wittewierum (1175-1237), komt niet meer terug.
Verland door veengroei en afgedekt door klei van de vele overstromingen is dit deel van de Groningse geschiedenis definitief verleden tijd. Wat nog herkenbaar is wordt gebruikt in het nieuwe landschap. Een kwelderwal, een oude rivierbocht en vooral natte natuur met wisselende waterstanden.
Om een beeld te krijgen hoe dit er in 2013 uitziet richten we vandaag onze verrekijker op het gebied ten zuiden van het Slochterdiep. Oostelijk van Schaaphok, met het kleinste kerkje van Groningen, is bij de eerste brug en de aansluiting van de Hooilandsweg een kleine parkeerplaats gemaakt. Al vanuit de auto wordt je overweldigd door de weidsheid van het gebied.
Tot aan de horizon blauw-grijze plassen, gele rietvelden en bruine silhouetten van elzen. Staatsbosbeheer heeft voor de bezoeker een wandeling van vijf kilometer uitgezet met meer paardensporen dan voetstappen. Monsterlijk grote mesthopen fungeren als uitkijkpunt voor tientallen graspiepers. Slingerend door het terrein komt de Scharmer Ae in zicht. Een rechte lijn in het landschap en een begrenzing van het gebied. Starend over het water ga je gemakkelijk terug in de tijd van trekschuiten die belast met aardappelen op weg waren naar de fabriek in Woudbloem. Nu is het stil, een enkele reiger en vooral heel veel half verwilderde boerenganzen zijn onze metgezellen. De route loopt hier recht naar het zuiden en raakt net de oostkant van Woudbloem. Terugbuigend worden we verrast door duizenden Kolganzen die massaal het water opzoeken. Nog even genietend van de rust in Midden-Groningen en dan weer terug naar het verre noorden. Plotseling wordt onze aandacht getrokken door wat verlegen gepiep. Een kraaloogje kijkt ons nieuwsgierig aan.
Het is een Tjiftjaf die waarschijnlijk net terug is uit Zuid-Europa. Als een verkenner voor de anderen uitgevlogen en nu op de ereplaats van dit prachtige gebied. Over enkele dagen zal hopelijk voor hem of haar ook een partner aankomen.
Het laatste deel van de route gaat langs het Skaldmeer en de dijk van het Slochterdiep. Langs het pad zijn verschillende wilgen deels van hun bast ontdaan. Duidelijke indrukken van paardentanden laten zien wie hier bezig is geweest met natuurbeheer.
Terug bij de parkeerplaats kunnen we ons nauwelijks een voorstelling maken hoe deze Groningse parel over enkele jaren uitgegroeid zal zijn tot een diamant. Van veen tot zee, natuur in Nederland blijft verrassend.
Reacties
Een reactie posten