Dwingelderveld, herfstige vlinders

Herfstkortvleugelmot, Diurnea lipsiella

Dwingelderveld, nationaal park en zomers paars hart van het oude landschap Drenthe. De maand oktober is zich al bijna verdwenen in de coulissen, de heide is vrijwel uitgebloeid en de middagzon trekt de temperatuur niet verder omhoog dan acht graden. 's Avonds vriest het licht, de Wintervlinders staan te popelen om de plaats in te nemen van Herfst- en Gouduilen.

Kleine vuurvlinder

En toch is het vandaag vlinderfeest op het Dwingelderveld. Kleine vuurvlinders weten op de zonnigste plekjes  net zover op te warmen dat ze weer kunnen vliegen. Fladderend over het zandpad, op zoek naar de laatste bloempjes van de Dophei. Nog enkele jaren en dan ligt hier de grootste natte heide van West-Europa, een eldorado voor deze soort. Een Dagpauwoog weet dat ze vandaag misschien wel de laatste kans heeft om een goede overwinteringsplaats te vinden. Razendsnel vliegt ze over de hei, bijna doelgericht naar een bestemming die alleen zij kan zien.

Tussen statige beukenbomen en kromme eiken is er nog veel meer gefladder. Even stilstaan en het lijkt wel of elke zonnestraal tot leven komt met tere vleugeltjes. Langpootmuggen? Kokerjuffers? Pas al ze even rusten wordt het duidelijk wie hier bezig zijn: Herfstkortvleugelmotten! Bruin, een klein streepje en veel meer sier hebben ze niet. En dan zijn dit nog eens mannetjes, de vrouwtjes moeten het met nog veel minder doen. Een plomp lijf, opgezwollen van rijpende eitjes, een kopje met kleine oogjes en toch zo onweerstaanbaar geurig voor hun vriendjes. Ongevleugeld en niet in staat om meer te doen dan uit de pop kruipen, omhoog klimmen en afwachten op het grote moment. Zodra Julia haar Romeo gevonden heeft is er nog maar één taak in haar leven. Eieren afzetten bij een veel belovende knop en sterven. Volgend jaar zullen haar kinderen direct bij het uitlopen van de blaadjes aan de maaltijd kunnen en kunnen we in oktober weer genieten van de dansende Herfstkortvleugelmotten.

Slakrups

Vlinders zijn op deze mooie dag ook in andere fases te vinden. Overal liggen bijna lichtend groene larven van de Slakrups. Nauwelijks herkenbaar als rups maar ze zijn het wel. Helemaal vol gegeten met eikenblad hebben ze zich laten zakken op de bosbodem voor de verpopping. Sommigen hebben wel een erg ongelukkige plek hiervoor uitgekozen door te landen op de druk belopen wandelroutes. En dan zijn er natuurlijk nog overal minerende rupsjes of hun sporen te vinden. Ook op een late herfstdag is het Dwingelderveld een mooie locatie om vlinders te gaan kijken.