Nederlandse woestijn

Aekinger Zand, Nederlandse woestijn

Een strakblauwe hemel, duinen tot aan de zwart geboomde horizon, een striemende wind die het zand tot achter in je neusgaten blaast. Dat is het Aekinger Zand, woestijn op de grens van Drenthe en Fryslân en het stuivende hart van het nationaal park Drents Friese Wold.

Aekinger Zand, zandstormen razen over de vlakte

Aekinger Zand, geen strand foto maar echt een plaatje in het Drents Friese Wold

Trekrus heeft het opgegeven, nog even en ook de vruchtjes zijn begraven

Rauwe oernatuur is zeldzaam in Nederland. Soms zie je er een glimp van in de "Nieuwe Wildernis" of ervaar je het door tussen de oogharen naar de Drentsche Aa te kijken. Maar op de grens van twee noordelijke provincies mag de natuur zijn gang weer gaan. Landbouw op schrale grond is verdwenen, het waterpeil op sommige plaatsen tot boven de laarzen gestegen en op andere plekken meters ver weggezakt. Dit is het Drents Friese Wold. Na het verdwijnen van de Smilder Venen bijna vermalen tussen de kaken van hongerige landontginners maar nu weer terug naar de harde realiteit van moeder natuur.

Aekinger Zand, tot rust gekomen stuifzand

Kraaiheide, als zachte deken uitgerold over de duinen

 Natuur is dynamisch. Dat ervaar je pas echt op een zandvlakte als het Aekinger Zand. Voortdurend in beweging maar zodra de wind even wegvalt komt de plantengroei weer terug. Voorzichtig eerst met wat korstmossen en Ruig Haarmos maar al snel ingehaald door een donkergroene deken van Kraaiheide. Tapuiten zwerven er rond maar ook hier hebben zij het moeilijk zonder een overvloed aan gravende konijnen.

Bruine Sprinkhaan, heel stil en net doen alsof hij er niet is

Zwarte Heidelibel, mannetje

Kleine Vuurvlinder

In de luwte van de duinen schuilen enkele insecten tegen het winderige geweld. Bruine Sprinkhanen hippen wat rond en knagen wat aan het dorre gras. Zoekend zweeft een mannetje Zwarte Heidelibel langs om even later toch door de wind gegrepen te worden. En dan valt het oog op een oogverblindende jongeling: een Kleine Vuurvlinder. Mogelijk net uit de pop gekropen en alweer de derde generatie van dit jaar. Een zacht groene zweem contrasteert mooi met het oranje-geel van de voorvleugel. Prachtig!

Het Aekinger Zand verandert in het weekend in een grote zandbak voor jong en oud. Rennen, dollen, vliegeren of romantisch wandelen. Even een paar stappen en je verdwijnt achter een duintop en waant je weer helemaal alleen. Voor echte rust moet je echter door de week komen. Dan kun je vanaf Appelscha doorlopen tot Wateren, of nog verder naar Doldersum, met alleen wat schapen op je pad. Het Drents Friese Wold, uitnodigend mooi.