 |
| Lijsterbes, knop |
Bijna acht jaar geleden schreef ik een blog over modeverschijnselen in de knoppenwereld. Vandaag liep ik met mijn zwager door de bossen rond Huis Berg ('s Heerenberg, Montferland). Overal om ons heen zagen en voelden we de warme belofte van miljoenen knoppen. Bijna zacht fluisterend verhalend over de lente die komen gaat. Blaadjes die zich mogen ontvangen terwijl ze nog pril en gevouwen in hun harde bolster zitten. Bloemen die letterlijk uit hun knoppen mogen barsten, lachend naar de zon. Sommige strak en stug zoals eik en beuk. Totaal afgesloten van de buitenwereld. Andere zijn wat guller en staan met bolle buikjes te pronken. Paardenkastanje bijvoorbeeld, glimmend en boordevol levenskracht. Maar wat mij elk jaar weer aanspreekt is toch de lijsterbes. Niet schreeuwend rood als linde of helder groen als esdoorn maar bescheiden bruin. Passend bij het schemer van de onderste etages in het bos. Eigenlijk zou je er zo aan voorbij lopen. Maar dan zie je dat ze een beetje open staan. Wees welkom lijken ze te zeggen. Wat dichterbij komend zie je een vachtje van donzige haartjes op de knopschubben. Hier blijft het warm, hoe koud het buiten ook is.
Reacties
Een reactie posten