Zuurstofcrisis

Banded iron, 2.5 miljard jaar oud (Pilbarra, Australië)
de rode banden waren ijzerrijk slib wat verroeste onder invloed van
door blauwwieren afgegeven zuurstof

Een jaar natuurpresentaties in 150 woorden - dag 166

Eens, lang geleden, was onze aarde woest en ledig. Zelfs de atmosfeer was anders, nauwelijks zuurstof en gigantische hoeveelheden kooldioxide waar onze huidige uitstoot bij verbleekt. En toch konden daar de allerkleinste wezentjes een heerlijk leven leiden. Elke dag was er een rijk belegde boterham met vooral zwavelwaterstof, het bekende rotte eierengas. In het groot bacterie beraad besloot echter een groep het totaal anders te doen. Zij gingen zonlicht gebruiken, het overal aanwezige kooldioxide uit het water opnemen en er met water suikers van maken. Veel energierijker en zij gedijden er uitstekend bij. Wat niemand echter had voorzien bleek dat afvalverwerking best een uitdaging kan zijn. Er kwam zuurstof vrij, een zeer reactief molecuul die iedereen voor een enorme uitdaging zou stellen. Het ging goed totdat al het in de zeebodem aanwezige ijzer verroest was. Daarna moest alles wat alleen maar zonder zuurstof kon blijven leven zich verstoppen of uitsterven. De zuurstofcrisis was een feit en de aarde kreeg ruimte voor totaal nieuwe levensvormen.