 |
| Holwortel |
Gister keek zij al even heel voorzichtig tussen de kelkblaadjes door. Een roze snoetje die bijna verlegen de grote wereld ontmoette. Vandaag bleek dat alles goed bevonden was: de bloei van de holwortel is begonnen. En zijn neef, de vingerhelmbloem, is begonnen met een snelle spurt, klaar om ook mee te doen. In heel Nederland zijn dit de meest algemene stinzenplantjes. Samen met bostulpjes en lenteklokjes mogelijk ook de oudste en daarmee inmiddels helemaal ingeburgerd. Voor holwortel was het geen lange reis. Misschien maar een paar honderd kilometer moest er overbrugd worden om vanuit de Duitse hellingbossen om in Nederland aan te komen. En als je dan ook nog een lift krijgt omdat je behoort bij de gewenste vreemdelingen gaat het helemaal gemakkelijk. Landgoederen en buitenplaatsen op Hollandse klei en veen kregen zo een bloeiende voorjaarsglimlach. Voorheen was het er tot april eentonig geel. Speenkruid en klein hoefblad wisten zelf wel hun weg te vinden. Maar met het zachte roze kwam er voor de gegoede dames en heren kleur in de tuin. In Hortus Haren vertelden we wel eens het verhaal dat het verliefde landjonkers waren die met hun Duitse schonen ook bol- en knolgewasjes meenamen. Waarschijnlijker is dat er eens wat meegekomen is en later aan bevriende buren doorgegeven. Stinzenplantjes zijn inmiddels niet meer weg te denken uit Nederland.
Reacties
Een reactie posten