Winterjuffer

Bruine winterjuffer

Een jaar natuurpresentaties in woorden -  dag 364

De herfst is in het land, de zomer is nu toch echt vertrokken. En dat is ook te zien in de natuur. Veel trekvogels zijn al richting Afrika. De eersten waren de koekoeken, daarna volgden gierzwaluwen en in augustus tientallen andere trekkers. De Waddenzee begroette al overwinterende kanoeten en de eerste Scandinavische roodborstjes pronken weer met hun zang. Voor veel insecten is het ook tijd om afscheid te nemen. Hun korte leven is bijna of zelfs al helemaal voorbij en de volgende generatie staat alweer in de startblokken. Late soorten als heidelibellen zijn nog bijzonder actief maar zullen na het afzetten van de eieren toch ook echt afscheid moeten nemen van het aards bestaan. Een enkeling overwintert als volwassen insect en verschillende soorten laten dit graag ziens. Prachtige dagpauwogen en atalanta's dansen om de laatste bloemen van de vlinderstruik. Veel minder opvallend zijn de winterjuffers. Bruin gekleurd jagen zij wat op kleine mugjes. Rustig vanaf een grasspriet spiedend, heel even opvliegend en met hun buit vervolgens snel weer terug. Toch hebben zij ook haast. Nu kunnen ze nog een stevige reserve voorraad opbouwen waar ze straks maanden op moeten teren. Pas na de winter gaan ze op zoek naar een partner en vervolgens eitjes afzetten. Soms zelfs bijna bevroren hangend in een polletje pijpenstro, de witte rijp op hun vleugeltjes en bijna dood lijkend. Maar zodra de warme lentezon weer terugkomt ontwaken ze en hervatten ze hun onderbroken leven.