Nieuw-Zeelandse zeepok |
Nog enkele weken en dan start in Utrecht een korte cursus "Exotische flora en fauna" in Nederland. Grote vraag is dan uiteraard wat een exoot is en hoelang mag een dier of plant er over doen voordat hij of zij volledig ingeburgerd is. Niemand ziet kalmoes aan voor een exoot want al honderden jaren is het een geurig sieraad voor venige sloten. Maar met Nieuw Zeelandse zeepokken is dat toch een ander verhaal. Deze grappige kreeftjes leven in zelfgebouwde doosjes van kalk op schelpen en blokken steen tussen hoog- en laagwaterlijn. Zodra het water hoog genoeg staat gaan de klepjes open en wapperen klein vangarmpjes water met hopelijk wat voedseldeeltjes richting mondopening. In `1946 werd de eerste waarneming genoteerd op het strand bij Wassenaar. Daarna ging het hard. In de Delta en rond het Wad is onze inheemse zeepok door ruimte concurrentie vrijwel geheel verdwenen. Het beestje had de lange reis naar Europa gemaakt op scheepsrompen. En omdat ook op dat substraat zeepokken zich snel kunnen vermenigvuldigen moeten schepen in havens regelmatig schoon gemaakt worden. Vroeger werd alles wat er af kwam weer teruggegeven aan de zee maar dat bleek geen slimme zet. Waar mogelijk gebeurt het tegenwoordig in een dok en wordt het spoelwater opgevangen en gezeefd.
Reacties
Een reactie posten